Verslag Cycling Borrel

Gepubliceerd op: 16/05/2025

Verslag Cycling Borrel by Merith en Juul 

Ave vrienden, 

Dat de Smeetskringers wel van een borrel houden was al bekend, maar dat we door de tijd konden reizen was nieuw. Op één avond langs drie adressen fietsen, met overal een hapje, drankje en een ander tijdperk. Tijdens de cycling borrel mochten wij, als echte godinnen, de eer van de Grieken en Romeinen hooghouden. Tijd om jullie mee te nemen door deze epische avond.  

Eén week van tevoren was de voorpret al begonnen. Onze gebeden voor het tijdperk waren door de commissie gehoord en wij mochten aan de slag met de voorbereidingen. Van de outfit, een dobbelspel, paardenversiering op de fiets tot een eigen Smeets/Grieken logo, overal werd aan gedacht. De toga’s werden in elkaar geknutseld en de lauwerkransen werden opgezet. Het was tijd voor het eerste adres! 

De eerste ronde bracht ons naar de jaren ’50. Door Lindsey en JP werden wij ontvangen met een onbekend, ietwat smerig drankje en werd onze kennis over deze jaren getest met een quiz. De een bezat beduidend meer ‘algemene kennis’ dan de ander. Ons drankje bleek na veel raden en vooral veel proeven een Tom Collins te zijn. Deze ging er al goed in zo vroeg op de avond. Hierna was het tijd voor een eetwedstrijd. Onze boeren voorzitter moest zijn meerdere erkennen in Viking Max, al heeft onze winnaar het broodje hamburger toch wat minder goed verteerd…  

Met een enorme bak zin fietsten wij op onze stalen rossen vervolgens heel wat eeuwen terug naar Westerparkus Maximus waar we onze gasten (die we bij binnenkomst omdoopten tot Zaturnus, Poseidronk, Tapollo en Adtlantis) mochten voorzien van een schappelijke hoeveelheid ouzo. Onder genot van wat typisch Griekse snacks gingen wij ‘Goddelijk Dobbelen’. Hier zijn heel wat gevechten gevoerd tegen het beest, marathons gerend en Trojaanse paardenraces gehouden.  

Als laatste ronde vertrokken wij met twee pk naar het befaamde Kasteel. Hier doken wij de Renaissance in waardoor we ineens naast de Mona Lisa stonden en oog in oog met Leonardo da Vinci (die eervol met een dartpijl door zijn hoofd toekeek op het tafereel wat zich in de schuur afspeelde). De gastheer- en vrouw zagen er fantastisch uit. Daarnaast waren de Farao en Cleopatra uit hun piramides geklommen om hun verschijning te maken op dit rode wijn festijn. Na heel wat stokbrood en drankspelletjes later was het einde van de rondes in zicht. 

Maar niet getreurd, want we sloten de borrel in stijl af met nog wat meer drankjes in de stad. Er werden in de boekanier wat shotjes tequila op de bar getoverd, en daarmee was de toon gezet. Na wat ongoddelijke beslissingen zijn we wederom op onze stalen rossen richting een bed vertrokken. 

En zoals aan elke fantastische avond kwam er ook aan deze een einde. Op vrijdagmorgen bleek echter dat zelfs de grootste goden niet onsterfelijk zijn. Kreunend en steunend ontwaakten onze tijdreizigers, vechtend tegen barstende koppijn en een geheugen dat gaten vertoonde groter dan het Colosseum. Waar de ene godin na de nodige fietstocht weer bij zinnen was, heeft de andere godin om 17:30 nog de binnenkant van de WC bij haar kapper mogen bekijken. Een fantastische avond! Iedereen bedankt voor de toporganisatie! 

Lieve groetjes van Merithos per Totalos en Juulpiter