Dinsdagochtend 7:10 stonden we met 28 fiscalisten in spé, klaar voor onze tocht richting Canada. Hoewel de ochtendspits zorgde voor India-achtige drukte in de trein, kwam iedereen na een reis van anderhalf uur goedgemutst Schiphol Airport binnenwandelen. Er stond ons namelijk nog een lange vervolgreis te wachten, ‘dus kunnen we er maar het beste van maken’, dachten we. Nadat we de incheck en de douane spoedig hebben doorlopen, was het natuurlijk tijd voor het allereerste biertje van de trip. Hij was groot, hij was koud, hij was lekker. Ondertussen even snel een groepspicca schieten, en toen was het tijd om het vliegtuig te betreden. Tijdens de 7.5 uur durende vlucht kregen we een warme maaltijd, een snackje en nog een warm broodje, allemaal prima binnen te houden. Beter nieuws: aan boord was gratis bier te bestellen!! 🎉🎉
Enfin, veilig geland in Toronto, koffers opgezocht en met de metro en de tram bij het hostel aangekomen. Details over het hostel: je kan er slapen. Daarmee is de kous wel af.
Toen had iedereen vrije tijd om de stad een beetje te verkennen, wat te eten of wat alcoholische versnaperingen te halen. Een paar hebben voor de verandering even wat biertjes gedronken, waar anderen de stad alvast even hebben bekeken. Uiteindelijk was voor velen de reis (en jetlag) zwaar gevallen en heeft iedereen mooi op tijd zijn nestje opgezocht, want er stond ons een drukke dag te wachten.
Volgende dag, iedereen heeft de eerste nacht in Toronto overleefd. Waar de één genoten heeft van zijn kostbare uurtjes slaap, waren anderen al vroeg uit de veren om de stad in te gaan. Deze dag stond de kennismaking met het ontbijt op de planning, kort samengevat: bagels. Een goed ontbijtje was ook wel nodig, want we hadden een volle planning.
We begonnen de dag met een bezoekje aan, naar verluid, het grootste museum van Canada; het Royal Ontario Museum. Hier waren verschillende ‘thema’s’; China, het oude Rome, dinosaurussen etc. Ze hadden echt van alles wat, waardoor het ook moeilijk werd om er een logisch verhaal uit te trekken.
Na het museum was het, na een korte lunch, tijd voor het eerste kantoorbezoek van de reis; een bezoek aan Crowe Soberman LLP. We kregen eerst een rondleiding door het kantoor, gelegen op de 12e en 14e verdieping (een 13e verdieping zal je niet vaak zien in Canada). Het was precies een kantoor als hoe je het in Amerikaanse films en series ziet, met veel ‘cubicles’.
Na de rondleiding kregen we een inhoudelijk praatje over belastingregels omtrent huisvesting in Canada. In Canada hebben ze namelijk, vooral in de grote steden, het probleem dat er te weinig huizen zijn voor starters en veel huizen/appartementen worden opgekocht door ondernemers om ze te kunnen verhuren. Hierdoor hebben ze fiscale regels getroffen om een huisjesmelker meer te belasten en een starter die zijn eerste woning zoekt juist minder te belasten. Het was erg interessant om te horen welke regelingen ze allemaal hebben ingevoerd om dit probleem op te lossen, maar ook om het Nederlandse belastingstelsel met het Canadese belastingstelsel te vergelijken. In Canada wordt bijvoorbeeld een geldschenking van ouders naar kinderen helemaal niet belast!?
Daarna was het tijd om gezellig met z’n allen samen te gaan eten en een bezoekje te brengen aan de welbekende CN-tower. Hier is niet alleen een mooi uitzicht, maar het bleek ook een geweldige spot om foto’s te maken; foto’s die u waarschijnlijk al op meerdere insta-pagina’s voorbij hebt zien komen.
Op donderdag stond een bezoekje aan de Niagara Falls op de planning. Na een trip van zo’n 2,5 uur met de bus vanuit Toronto, kwamen we aan bij de indrukwekkende watervallen. Inclusief zonnetje was het een prachtige dag, met een prachtig uitzicht. De weg terug naar Toronto was een iets minder groot feest; de buschauffeur had besloten om de verwarming volle bak open te draaien en nooit meer uit te zetten. Voor sommigen kwam deze trip daarentegen goed gelegen: een goed moment om met je scriptie aan de slag te gaan! Enfin, eenmaal (gesmolten) aangekomen in Toronto was het voor iedereen een vrije invulling van de avond: er zijn wat biertjes gedronken, er is wat bijgeslapen en er is bovenal voor sommigen een eerste kennismaking geweest met een karaokebar, waar een niet nader te noemen lid enkele ‘kiekjes’ heeft weten te scoren.
De vrijdag was het tijd om enigszins op tijd op te staan en ons in een pak te hijsen. We konden ons namelijk opmaken voor een formele fietstocht door Toronto. Na een zeer extensieve uitleg over de fietstocht met rare gebaren om aan te geven of we linksaf, rechtsaf of gingen stoppen kregen we allemaal een prachtige helm uit gerijkt. De fietstocht bracht ons langs de highlights van Toronto, zo zijn we door het zakendistrict gefietst, hebben we de CN tower weer gezien en zijn we langs het meer gefietst. Het was een frisse dag in Toronto en met fris bedoelen we ijskoud, het waaide gelukkig ook nog een beetje om het extra koud te maken. Gelukkig kon je vanaf de fiets wel inspiratie op doen over wat te doen op de vrije dag erna.
Na een drie uur durende tocht konden we na het inleveren van de fietsen vertrekken naar het kantoor van Bakertilly. Gelukkig kregen we daar een lunch die voorzien was van het welkome groenvoer na een aantal dagen louter gefrituurd voedsel. Bij Bakertilly kregen we ook weer wat inhoud voor onze kiezen, er moest een gesprek met een Nederlandse klant gevoerd worden die naar Canada wilde uitbreiden. Interessant, maar zeker niet zo interessant als de daaropvolgende borrel waar heerlijke ginto´s, cocktails, whiskey-cola´s en biertjes werden verorberd. Precies genoeg om in een good mood richting de Scotiabank Arena te vertrekken voor een gezellig potje basketbal. Met een gratis t-shirt met het platenlabel van lokale held Drake erop en een blik bier van ongeveer 800 ml was het goed toeven in de arena. Ook het spel was leuk om naar te kijken en de sfeer in het stadion was erg goed. De dag werd traditioneel afgesloten in de kroeg waar nog even ´rustig´ nageborreld werd met de vrije dag van morgen in zicht.
De vrije dag was voor de één het teken om even goed uit te slapen en verder een beetje door de stad heen te banjeren en voor de ander een dag volgepland met een rondje hardlopen, een ronde door de stad en een potje sport kijken. Ja inderdaad, er werd weer sport gekeken. Er was een clubje wat in het lokale soccer stadion was beland om naar een spannende 0-0 te kijken en clubjes die hadden bedacht om naar de baseball te gaan om daarna weer heerlijke biertjes te drinken in de kroeg (er valt inderdaad wel een patroon te ontdekken).
Hierna zat onze tijd in Toronto er alweer op, we mochten namelijk de bus in richting Montreal. Nou ja, bus, meer een soort pick-up met een container achterop. Goed het functioneerde en de 8 uur durende rit kon beginnen. We arriveerden rond etenstijd in Montreal bij een hostel van dezelfde keten waar een dj keiharde bangers stond te draaien in een verder lege lobby. Iedereen kon zijn of haar bedje claimen en lekker wat gaan eten. Voor sommigen was het ook weer een dag om de dichtstbijzijnde karaokebar op te zoeken en de nodige pilsies te verorberen.
De eerste echte dag in Montreal bestond uit een bezoekje aan het oude centrum van de stad wat nog best wel charmant was voor Noord Amerikaanse begrippen. Er was een grote kerk en enigszins oude gebouwen en een haven waar wat bedrijvigheid zat. De stad leek wat minder massaal dan Toronto waar alles iets beter te berijzen is. Na een bezoekje aan een gezellige foodmarkt voor een heerlijke lunch zette de tocht zich voort richting EY waar weer eens een kantoorbezoek op de planning stond. Ook hier ging het lekker in op de inhoud en werd er al voorgesorteerd op het kantoorbezoek in Nederland. Echter was het hoogtepunt ook hier weer de borrel, heerlijke craft-biertjes en een zeer uitgebreide borrelplank op het menu. Gevolgd door een gezamenlijk diner in de goedkoopste diner die de commissie heeft kunnen vinden. Het was gewoon goed te eten en er was bier, dus de sfeer was goed. De avond werd op dezelfde plek afgesloten als de avond ervoor, namelijk in dezelfde karaokebar waar de een wat beter uit te staan was dan de ander.
Dinsdagochtend werden de deelnemers vroeg verwacht om richting Université de Montreal te gaan, hier zouden we de hele dag meelopen. De dag begon met een paneldiscussie met drie hoogleraren; tot ieders verbazing konden twee van de drie hoogleraren Nederlands, een leuke verassing op de vroege morgen. Na de paneldiscussie volgde een lunch een campustour van de lokale studenten, met de hoeveelheid beton leek het een beetje op de campus van de Erasmus universiteit, maar dat mocht de pret niet drukken. Na de campustour kregen we nog een rondleiding in de bibliotheek, een leuk idee maar goed, niemand kon de fluisterende tour guide verstaan.....
Na het bezoek aan de universiteit zette we koers richting het Centre Bell of in het Engels Bell Centre waar we naar een ijshockeywedstrijd gingen. De Montreal Canadiens versus de Florida Panthers, een werkelijke kraker! Lang leken de Canadiens te verliezen totdat Nick Suzuki 8 seconden voor tijd de gelijkmaker scoorde, in overtime maakte diezelfde Suzuki tot grote vreugde van het publiek ook nog de winnende goal! Na deze climax werd de avond afgesloten bij... u raadt het al de karaokebar waar Rob de Nijs nog eens werd geëerd.
De woensdagochtend was vanwege het uitvallen van een activiteit een vrije ochtend voor de deelnemers. Een heel aantal deelnemers heeft van deze mogelijkheid gebruik gemaakt door een (of twee) rondje(s) te hardlopen over het officiële formule 1 circuit van Canada. Het was een spannende race waar voor menigeen de 'Wall of Champions' niet gespaard is gebleven. Na de vrije ochtend gingen we met z'n allen alweer naar de universiteit, de McGill University welteverstaan. Deze uni was qua architectuur vele male mooier dan Université de Montreal, wat menigeen kon bekoren. Na een interessante lezing van een professor met een hele mooie krulsnor hebben we gezamenlijk bij een heerlijke Italiaan gegeten.
Donderdag was de laatste dag in het mooie Canada, we vlogen 's avonds weer terug naar het warme Nederland aan zee. Om de tijd te overbruggen had het bestuur/commissie een controversiële escaperoom bedacht, prima om de tijd te doden voor de vlucht. Na makkelijk uit de escaperoom te zijn ontsnapt (Canadezen zijn minder slim dan Nederlanders zullen we maar zeggen) gingen we via het hostel onderweg naar het vliegveld. Een comfortabele vlucht verder waren we binnen 6 uur in het Nederlandse.
Wij als circulairecommissie willen graag de commissie van harte bedanken voor deze fantastische trip, we zullen het nooit vergeten!
