Beste lezer, ook deze week heeft de Circulairecommissie weer haar uiterste best gedaan om voor u allen een hoogwaardig artikel te fabriceren. Deze week heeft iedere redacteur zichzelf opgeworpen als proefkonijn om voor u te testen welke sport(klasjes) u nou wel en niet moet proberen. Hieronder leest u de verslagen en de beoordelingen van de gevolgde klasjes. De redactie wenst u zoals altijd weer veel leesplezier!
Ademhalingsoefeningen (Joachim)
Ja hoor we beginnen goed. Lekker zweverig en lekker uit de comfortzone, of toch niet? Want u zult maar vergeten om op een verhitte Smeetskringborrel adem te halen. Mocht dat gebeuren, dan zal het uw laatste zijn. Aangezien de Circulairecommissie vertegenwoordigd wil blijven op de borrels leek het mij hét sportklasje om te volgen. Even terug naar de basis.
De les begon met een nulmeting, een minuut bij houden wanneer je inademt en wanneer je uitademt. Op het einde van de les wordt dit nog een keer gemeten. Dit onderdeel doe je individueel, en omdat ik geluk had was het bij toeval ook een privéklasje geworden. Tijdens de les krijg je een tal van oefeningen die verschillen in intensiteit. We begonnen rustig met een zogenoemde Yin oefening, dit staat voor een rustige oefening. Waarbij je ademhaling meer tot rust komt. Hierna gingen we door met een intensieve Yang oefening. Het werd omschreven als een Wim Hof achtige oefening waarbij je snel en toch gecontroleerd ademhaalt en dit afwisselt met een complete adempauze van een minuut. Dit doe je liggend omdat een enkeling nog wel eens flauwvalt (ja dames en heren, weet waar u zich voor opgeeft). Als de oefening klaar is blijf je nog een aantal minuten in meditatie liggen. Wanneer de meditatie klaar is mag je weer rechtop komen zitten, maar neem je tijd want vaak ben je nog een beetje duizelig.
Al met al heeft de les mij verbaasd. Ik ben in een uurtje tijd helemaal tot rust gekomen en ben een stuk bewuster geworden van de kracht van adem. Zoals de docent (een leuke madame) het omschreef zijn we eigenlijk allemaal ademjunkies en zouden we wat rustiger in onze adem moeten zitten. Het is een klasje wat je echt een keer gevolgd moet hebben. Ik geef het een 8/10.
Wie geen zin heeft om naar het Sports Center te komen kan ook in de tentamenperiodes thuis meedoen van achter de laptop, via de volgende link kunt u meer info hierover vinden; https://www.tilburguniversity.edu/nl/studenten/advies/studentenpsycholoog/groepen/ademhalingsoefeningen
Spinning (Pieter)
Jajaja ik hoor jullie al denken, Pieter vindt fietsen leuk, dan is spinning wel heel erg in z'n comfortzone...... nou MISPOES! Ik heb een schurfthekel aan spinning; je fietst jezelf een uur lang uit de naad in een zweethok zonder functionerende airco en na een uur fietsen ben je nog geen kilometer vooruitgekomen!
Enfin, met frisse tegenzin maakte ik me op voor dit klasje, ik was aanwezig bij het VTO bij BDO dus ik moest al een tijdrit afleggen naar het Sports Center om überhaupt op tijd op de fiets te kunnen stappen. Als een waar wielrenner had ik mijn wielerpakje aangetrokken zodat ik geen last zou hebben van het zadel. Het is dus blijkbaar niet gebruikelijk bij spinning om een fietshelm op te zetten, dat wist ik niet......
Overigens nog een dikke tip voor de mannen of vrouwen (of andere wezens) die nog op zoek zijn naar een vriendin; ik was de enige man ten opzichte van 17 vrouwen, een waar vrouwenpeloton dus! Dat ben ik als ‘Smeetskringer’ niet gewend. In deze Tour de Femmes begon ik aan de loodzware etappe.
De les begon en de instructrice schreeuwde commando's; ZITTEN, STAAN OP DE PEDALEN, SPRINTEN!!! Het idee was om de beat van de muziek te volgen met je cadans, waarbij je zelf de weerstand kon verlagen of verhogen. Ik begon met een veel te hoge weerstand waardoor ik na twee nummers al mee kon met de ambulance, een flinke portie zelfoverschatting maar we moesten door. Na iedere twee nummers kreeg je even de tijd om jezelf bij elkaar te rapen en uit te puffen op een lage weerstand, deze momenten werden steeds meer waard naarmate de training volgde. Na een heel aantal opzwepende nummers en het verliezen van vele liters zweet zat de klas erop en kon ik me op gaan maken voor een ontspannende yoga sessie met Dick.
Beoordeling (op schaal van 1 tot 10)
- Instructrice: 8, een hele aardige mevrouw die zorgde voor voldoende motivatie.
- Zaal: 3, een zweethok. Daar is geen enkele airco tegen opgewassen.
- Activiteit: 7, ondanks mijn schurfthekel aan het spinnen moet ik zeggen dat je toch met een voldaan gevoel van de fiets afstapt. Je hebt gewoon even een uur lekker gesport en je voelt dat je actief bezig bent geweest.
- Eindcijfer: 6, het is een hartstikke goede sport maar buiten wielrennen is en blijft echt vele malen leuker!
Club Yoga (Dick)
Ook ik als voorzitter van de commissie kon natuurlijk niet achterblijven en moest even een relatief onbekend sportklasje testen. Nu zei Yoga me natuurlijk wel wat, maar wat Club Yoga nou precies zou zijn was mij tot een frisse donderdagavond in oktober nog niet bekend. Ook de omschrijving op de site van Tilburg University hielp mij niet veel verder. Daar stond namelijk dat het een goede balans zou zijn tussen inspanning en ontspanning. Nu kan ik alvast verklappen dat de meter wat mij betreft eerder uitsloeg richting het inspanningsgedeelte.
Bij het lesje was een totaal van vijf hele personen aanwezig waarvan Pieter en ik er twee waren. Het lesje werd gegeven door een sympathieke Engelssprekende dame die gelijk begon met het aanzetten van de muziek. Het repertoire bestond voornamelijk uit akoestische versies van grote hits en andere nummers met dezelfde vibe waar het woord ¨breathe¨ centraal in stond.
De oefeningen begonnen nog rustig en bestonden voornamelijk uit het aannemen van ingewikkelde (vooral voor de stijve hark van dienst) posities die voor een tijdje vastgehouden moesten worden, wat het ook enigszins zwaar maakte. Denkt u bij die posities bijvoorbeeld aan de downward en de upward facing dog, u kent het wel. De posities gingen uiterst vloeiend in elkaar over voorzien van elegante handgebaren door de instructrice. Verder ging vrijwel iedere beweging gepaard met een in of uitademing.
Gedurende het lesje werden de posities eigenlijk steeds zwaarder om voor een tijdje vast te houden en werden op een gegeven moment zelfs de buikspieren aangesproken middels sit-ups en een plank. Als afsluiting word je dan gelukkig nog wel beloond, je mag namelijk lekker languit op je matje gaan liggen en ademhalen. Dat had niet heel veel langer moeten duren, anders was het namelijk een nachtje in Hotel Sports Center geworden.
Concluderend lijkt me dit voor de juiste personen een uitstekend klasje om te volgen. Laat jezelf daarbij dus niet al te veel misleiden door de term ¨Yoga¨ die suggereert dat het lekker rustig aan is.
Tafeltennis (Tieme)
Met een stevige dosis tafeltenniservaring (opgedaan in de pauzes op de middelbare school) op zak, liep ik stipt op tijd de zaal in voor mijn 75 minuten durende training, waarvan ik had gezien dat deze helemaal was volgeboekt. De zaal was echter nog volledig leeg; iedereen, inclusief de trainer, was te laat. Gelukkig kwamen er al snel meerdere gemotiveerde tafeltennissers de zaal in, die direct beginnen met het klaarzetten van de tafels. Dit is makkelijker gezegd dan gedaan, kan ik uit ervaring vertellen. Ik heb nog steeds geen idee hoe het moet, maar het was een ingewikkelde uitklapconstructie. Enfin, 7 tafels op een rij, dan moeten er ook nog netten gespannen worden, dat ging gelukkig een stuk makkelijker.
De trainer beveelt ons om duo's te vormen en even warm te spelen. Deze trainer speelt overigens zelf voor één van de drie competitieve teams van de studenten-tafeltennisvereniging: SST Hyperion. Wisten jullie dat er in Tilburg twee tafeltennisverenigingen zijn die allebei Hyperion (Grieks voor ‘de in de hoogte wandelende’) heten? Hoe kan dat nou?, vraag je je nu natuurlijk af. In 1987 is de studentenvereniging Hyperion opgericht, deze is in 1993 weer opgeheven wegens een gebrek aan animo. Vervolgens heeft een groep oud-studenten in 1994 een nieuwe vereniging opgericht, die ook de naam Hyperion draagt. Ten slotte werd er in 2018 door studenten wederom een Hyperion opgericht. Tegenwoordig spelen beide Hyperions in de eerste klasse, waar de niet-studenten al 30 keer kampioen zijn geworden.
Enfin, terug naar de training; we kregen de ‘butterfly’ oefening uitgelegd: de tafel is verdeeld in 4 vakken, 2 aan de ene kant van het net en 2 aan de andere kant. Het doel van deze oefening is dat de ene alle ballen diagonaal speelt en de ander de ballen rechtdoor terugspeelt. Hierdoor krijg je, als je van boven de bal bekijkt, het beeld van een vlinder. Vervolgens gingen we onze topspin oefenen, deze schijnt belangrijk te zijn om punten mee te kunnen scoren. Het idee is dat je de bal aan de bovenkant schaaft met batje, waardoor je de bal in de lucht vooruit laat draaien en deze daardoor na de stuit harder doorschiet. Dit is moeilijk te verdedigen, maar het bleek ook uiterst lastig om de bal goed te raken. Het is me een paar gelukt om hem goed te raken, maar dat was meer geluk dan wijsheid.
Ten slotte mochten we nog een paar potjes tegen elkaar spelen. Het begon goed; het eerste potje heb ik zowaar gewonnen, maar bij het tweede potje werd pijnlijk duidelijk dat ik toch nog iets meer training nodig heb; 11-1 verloren... Gelukkig voor mijn eigen waardigheid, zat de training er toen op. Althans, voor mij en 2 anderen zat de training erop, er was namelijk aansluitend nog een sessie waarvoor je je kon inschrijven en het merendeel van de zaal had zich blijkbaar ingeschreven om na de eerste 75 minuten nóg een sessie van 75 minuten te volgen. Twee en een half uur(!) aan één stuk tafeltennissen; ik laat in het midden of dat respect verdiend of dat je juist knettergek bent als je dat doet.
Ik heb het uiteindelijk toch best wel naar mijn zin gehad, ik vond het leuk om nieuwe dingen te leren en ik werd fanatieker dan ik zou willen toegeven. Ik ben echter van mening dat het ook snel gaat vervelen; na één sessie heb ik er wel genoeg van gezien.
Eindcijfer: 6.5
