Beste lezers der Circulaire, u bent inmiddels vast bekend met de fiscale huizen, tenminste dat denkt u. Het befaamde Kasteel kent u, huize fiscaal is al iets minder berucht maar ook zeker een prominent huis vol fiscalisten aan de Professor Verbernelaan. Maar heel stiekem is er een derde huis bij gekomen en daar gaan we met de Circulaire graag even kijken. Hierbij een verslag van een bezoekje aan Huize Oma´s Cake, waar drie fiscalisten verblijven in de vorm van Wouter Groeneweg, Wiebe van der Velden en Julian Hooghordel.
Het was al een hele bevalling om een datum met tijdstip te kunnen vinden dat er twee leden van uw redactie langs konden komen, maar zoals u al vermoed is het uiteindelijk gelukt.
Het huis bevindt zich aan de Thomas van Aquinostraat op een soort vaag pleintje met een aantal dubieuze horecagelegenheden. Het ligt wel lekker in de buurt van de Westermarkt en de universiteit. Als we aanbellen wordt er opengedaan door een breed grijnzende Wouter die ons via een toch wel beroemde trap (daarover later meer) naar de keuken begeleidt.
Als we gaan zitten blijkt dat we nog iemand missen. Wiebe had de trein gemist vanuit de woonplaats van zijn ouderlijk huis, waardoor alle aansluitingen niet meer aansloten. Kortom, Wiebe was wat later, dat gaf Wouter dan wel weer even de tijd om de keuken wat aan kant te maken. De keuken staat verder nog vol met allerlei stofvangende flessen drank, sauzen en andere ondefinieerbare voedingsmiddelen. Na de constatering dat het, gezien de decoratie en de staat van de keuken (zie foto), wel echt om een mannenhuis gaat, besluiten we toch maar te beginnen zonder Wiebe.
We beginnen even met een kort voorstelrondje van Wouter Groeneweg. Meneer bevindt zich op dit moment in het tweede jaar van de bachelor Fiscale Economie, is 19 jaar en is opgegroeid in Westervoort. Verder vindt Wouter het leuk om veel te zeilen in zijn vrije tijd en dat doet hij ook nog eens op een aardig niveau. Tot slot zit Wouter dit jaar als broekie in de Bedrijvendagencommissie.
Als we dan net een paar minuten bezig zijn komt dan ook nog Julian tevoorschijn uit zijn hol. De nestor des huizes bevestigt dat hij voorlopig nog wel even in huis blijft wonen ook al zal hij wat vaker in het verre Amsterdam te vinden zijn.
Naar aanleiding van de staat van de keuken vroegen de aanwezige redacteuren zich toch af of er wel ooit schoongemaakt wordt en tot onze stomme verbazing bleek er een schoonmaakrooster te zijn. Iedere twee weken wordt Oma´s Cake even flink onder handen genomen door de heren. Mocht iemand zich niet houden aan zijn schoonmaaktaak komt dit diegene op een aantal anytimers te staan, die Wouter toch lijkt te sparen alsof het pokemonkaarten zijn. Overigens wordt het huis bewoond door vijf mannen waarvan dus drie fiscalisten en twee normale studenten.
In de keuken hangt een groot krijtbord met een uitgebreide boodschappenlijst bestaande uit curry, toiletpapier en olijfolie. Na uitgebreid doorvragen blijkt dat er geen enkel schijtvelletje meer te vinden is in huis, dus een tripje naar het toilet was even uitgesloten. Het is maar goed dat een bepaalde redacteur niet mee was, want die had dat nooit volgehouden.
Na het bespreken van de toiletpapiercrisis probeert Wouter al een iets gastvrijer imago te kweken door een broodje kroket aan te bieden, Oma´s Cake heeft inmiddels namelijk een nieuwe gadget in de vorm van een heuse friteuse. Na het vriendelijk afwijzen van de huisgemaakte lekkernij durven we dan nog wel even om een glaasje water te vragen, dat was ons namelijk nog niet aangeboden... Er klinkt een afkeurend gebrom vanuit de kamer van Julian. Omdat er toch maar op Wiebe gewacht wordt is er een kort intermezzo over het Lustrumgala wat zich die vrijdag ervoor had afgespeeld. Wiebe wordt inmiddels nog maar een keer gebeld om te vragen waar hij blijft.
Intussen bespreken we met Wouter of er nog huisgenoten zijn waar hij zich wel eens aan ergert, wat eigenlijk niet zo blijkt te zijn. Er worden zelfs wel eens huisavonden georganiseerd op Oma´s Cake. Er komt vervolgens een verhaal naar boven over de vorige huisavond, waar een paar huisgenoten het niet helemaal eens waren met het verblijf van Wiebe bij een bepaalde roeivereniging. Dit kwam hem duur te staan... Laten we het erbij houden dat een slapende Wiebe om 05:00 in de ochtend werd voorzien van wat gefrituurde versnaperingen. Het een en ander is op beeld vastgelegd en aan de redactie laten zien. Voor de beelden zelf kunt u terecht bij Wouter of Julian.
Gezien Wiebe, na ondertussen een kwartier wachten en meerdere keren bellen, nog nergens te bekennen was, besloten we om toch maar weer het Lustrumgala te bespreken, waar bij ons alle drie prompt dezelfde vraag op kwam: Waar zou de studiereis heen gaan dit jaar?! De versiering van de keuken wordt nog eens onderwerp van gesprek, alvorens het geluid van een sleutel in een slot klinkt; Wiebe is er eindelijk.
Meneer was welgeteld 24 minuten te laat, maar had nog het lef om meteen te delen dat hij binnen een half uur weer weg moest; laten we dan maar snel beginnen. Ten eerste het voorstelrondje; Wiebe van der Velden is 21 jaar, komt uit Breda, heeft zich vorig jaar al actief ingezet voor de eerstejaarscommissie en maakt nu onderdeel uit van de skireiscommissie. Daarnaast zit hij in zijn eerste jaar van de bachelor Fiscaal Recht en mag hij zich sinds januari jl. bewoner van Oma's cake noemen.
Een huishouden dat voor 60% bestaat uit fiscalist, dat kan haast geen toeval zijn, zou je zeggen. Dat klopt ook, want beide heren zijn in het huis terechtgekomen doordat de heer Hooghordel ze had uitgenodigd voor een kijkavond en beide waren meteen de uitverkorene. Wouter zat hiervoor al ergens anders op kamers; hij zat in onderhuur t/m december. Vervolgens heeft hij twee maanden weer bij zijn ouders gewoond, maar vanwege de reistijd was dit niet ideaal, dus daarom is hij sinds maart weer woonachtig in Tilburg. Voor Wiebe was het ontvluchten van zijn ouders de reden om Breda in te wisselen voor het prachtige Tilburg.
Er wordt natuurlijk ook nog even navraag gedaan naar de geschiedenis van de naam Oma's cake. Wiebe legt ons haarfijn uit dat er vroeger in het huis vaak spacecake werd gemaakt met Aldi huismerk bakmix; deze bakmix droeg de naam Oma's cake. Dit ritueel is overigens al zo lang geleden, dat ook huisoudste Julian deze bakmix nooit in levenden lijve heeft gezien. In de gang boven de trap hangt nog wel een overblijfsel van de bakmix in kwestie.
Daarover gesproken, boven deze trap hangt nog een herinnering; een eerbetoon aan het moment waarop deze doorsnee trap zich ontpopte tot een notoir baken binnen onze fiscale vereniging. Wiebe en Wouter geven in koor het woord aan Julian: het gebeurde tijdens de allereerste editie van het Oma's cake après-ski feest. Men begon om 4 uur 's middags met het verorberen van bier, warme Schrobbelèr met slagroom, Jägermeister en andere alcoholische versnaperingen. ‘Dan zijn mensen rond 11 uur wel aardig naar de tering’, aldus Julian. Lucas van Laarhoven, toendertijd praeses der T.F.V. “De Smeetskring”, had in de weken ervoor zijn penningmeester Rutger van Elk een beetje uitgelokt; hij hoorde altijd wilde verhalen over Rutger, maar als Lucas er zelf bij was, gebeurde er naar eigen zeggen niet zo veel. Als reactie daarop besloot Rutger om voor 5 anytimers een koprol van de trap te maken. Het bleek dat je na 1 koprol niet midden op de trap kan stoppen, maar je moet doorrollen totdat je helemaal beneden bent. Dit resulteerde in een bezoekje aan de eerste hulp met meerdere verwondingen, waaronder een gebroken hand en roden bebloede ogen. Ter nagedachtenis hieraan hangt er dus een foto van Rutger met daarnaast een gedicht over de desbetreffende actie (zie foto).
Het jaarlijkse après-ski feest is volgens de heren dus een groot succes; er zijn tot nog toe twee edities geweest, maar er liggen al wel plannen op tafel om het aankomende jaar door te zetten.
Dat men van een feestje houdt is dus wel te merken. Zo vieren zij ook jaarlijks het welbekende Sinter Kerst & Nieuw feest, met cadeaus maar zonder gedichten. Romantisch is het niet, praktisch is het wel.
Voor het eten hoeft u hier niet snel te komen, zo is ons verteld dat de (oud)-huischef sinds kort de kiet verlaten heeft en dat er nog geen opvolger is opgestaan. De heren proberen het onderling af te wisselen. Gelukkig is men wel bekend met de studentengerechtjes en houden de heren zichzelf op kracht door het nuttigen van avg'tjes, pasta pesto's, wraps en burgers. Simpele gerechten waarbij de kracht zit in de afwisseling van de maaltijden. Ook de nieuwe friteuse doet het goed in huis, dit is goed te zien wanneer de koelkast wordt opengetrokken en deze volstaat met de heerlijke sauzen. Een koelkast die overigens van alle gemakken voorzien is, bier, bedorven melk, slappe tomaten en het wel bekende zakje bruine sla, wat hebben de heren het toch goed.
Wat helaas niet meer op het menu staat is de ratatouille, na het overlijden van Emile, Remi en Paul (vernoemd naar de huisbaas), kunnen deze chefs niet meer worden aangestuurd door hun huisratten. U leest dit goed, drie weken terug troffen de heren wat (overleden) ratten aan bij de schoonmaak van het dakterras. Man, man, man, man, man.
Om het wel smakelijk af te ronden zijn we nog kort ingegaan op enige romances die de heren in het huis beleven. Waar Wiebe al een toekomstig fiscaal partner heeft gevonden is dat voor Wouter nog even doorzoeken. Hoewel er niet veel losgelaten wordt door de heren heeft de circulaire wel weten te ontdekken dat er wel degelijk vrouwelijk schoon de kamer van Wouter heeft mogen bewonderen.
Met gipswandjes die louter de functie hebben tot het blokkeren van zicht, luidruchtige stapavondjes en prachtige verhalen kunnen wij niet anders concluderen dat Huize Oma's Cake een zeer gezellige plek is om je studententijd vol te maken. Namens de Circulairecommissie; Heren hartelijk bedankt!
