Het is weer hoog tijd voor een van de mooiste rubrieken van deze prachtige Circulaire: op de bank met...
Deze keer is het de beurt aan Remco Broens en Sander Herings
Heren, stelt uzelf eens voor
Remco: “Ik mag toch hopen dat iedereen ons inmiddels kent! Maar ik ben Remco Broens, 24, bijna afgestudeerd en kom uit Son en Breugel. Ik ben inmiddels 5 jaar actief bij de smeetskring. Een paar jaar geleden ben ik ook al een keer geïnterviewd, dus leden die meer willen weten die moeten dat maar even lezen.”
Sander: “Ik ben Sander Herings, 24 jaar en kom uit Cadier en Keer. Waar mensen mij van kunnen kennen?”
Remco: “niet van het zuipen in ieder geval.”
Sander: “Nee laatste tijd inderdaad niet hahaha. Nee, ik denk dat veel mensen mij kennen van het bestuursjaar. Ik ben inmiddels al 6,5 jaar lid. Op de introdag van de topweek was er een kraampje van de Smeetskring, daar heb ik mij nog op papier ingeschreven! Ik dacht eerst dat het oplichterij was, gratis bier?! Maar na 6,5 jaar blijkt dat toch echt waar te zijn.”
Qua bestuursjaar, dat was toen vlak na corona toch?
Sander: “Tijdens corona, het was een overgangsperiode. Ik weet nog goed dat wij borrels hadden die toen net weer waren toegestaan, voor 00:00 moest alles afgelopen zijn.
Sander en Remco en beamen allebei dat de coronaregels strikt werden nageleefd op deze borrels.
Hoe voelt het om nu een oude rot te zijn, tijd om afscheid te nemen?
Sander: “Weetje, dat gaat eigenlijk vanzelf. Veel van onze vrienden zijn inmiddels lid van de Tiende Penning (de alumnivereniging). Zij werken ook fulltime, dus borrelen doordeweeks is niet meer gebruikelijk. Je rolt er vanzelf wel in.”
Sander beaamt dat ondanks zijn studentenstatus, borrelen doordeweeks ook voor hem niet meer gebruikelijk is.
Remco: “Het is een natuurlijk proces, Je ziet je vrienden afstuderen. Je komt op een leeftijd, ik ben 24 en de jongste eerstejaars is 17, het is dan ook niet gek dat het dan anders voelt.”
Sander: “Wij voelen ons echter wel nog jong.”
Remco: “En welkom op de kamer, met onze raad en daad.”
Intussen komt Stan binnengewandeld om een aantal biertjes uit de koelkast te halen, het interview is net 5 minuten bezig. Uiteraard zijn wij ook niet vies van een goudgele rakker en wordt het interview voortgezet onder het genot van een biertje.
Sander, heb jij particulieren nu eigenlijk gehaald?
Sander wil alleen het volgende kwijt: “Ik denk dat ik als oude rot wel kan zeggen dat veel mensen moeite hebben met dit vak, het is een struikelvak.”
Wat vonden jullie de mooiste ervaring tijdens jullie tijd binnen de Smeetskring?
Hier kwam eigenlijk een unaniem antwoord. Het Lustrumgala!
Remco: “Wij zijn nu een van de weinige leden die nu nog actief zijn bij de Smeetskring en hier aanwezig waren. Het is 5 jaar geleden alweer.”
Sander: “Zover ik me kan herinneren was het een ludieke avond, er waren een man of 140. Het was in een kasteel in Noord-Limburg. Dit waren onze jonge jaren, alles kon toen nog.”
Remco: “Het begon met de klassieke formule door voor het diner alvast te drinken.”
Sander: “En al brak zijn door het feest van de dag ervoor, dat je een bus moest halen om op tijd aan te komen en dat je daar dan stond met je brakke hoofd.”
Remco: “Toen waren we nog jong. Het diner duurde daarbij 5 uur lang, ruim 7 gangen. Daarna ging het lichtje een beetje uit.”
Sander: “Nou, de bacotrein!”
Dat kon Remco zich nog wel herinneren inderdaad, vlagen van deze memorabele avond komen naar boven. Niet alles zal hier beschreven worden.
Remco: “Als je bij de Smeetskring actief wordt, raak je soms een beetje overdonderd. Maar zo'n gala, dat slaat echt alles.”
En qua commissies, wat was jullie favoriet?
Remco en Sander willen wel even aangeven dat het bestuursjaar over het algemeen de mooiste ervaring was. Daarbij gaat er niks boven de Circulairecommissie.
Sander: “Voor mij moet dat dan toch de bedrijvendagencommissie zijn. Dat was wel tijdens corona en daarmee een uitdaging, dat maakte het wel interessant. Zo kregen wij het voor elkaar om Jort Kelder uit te nodigen. Doordat het online moest, zoek je toch je weg in onbekend terrein.”
Remco: “Bij mij had het de studiereiscommissie moeten zijn. De mensen zelf waren leuk, maar helaas, ook daar gooide corona roet in het eten. Uiteindelijk moesten we alles afblazen vanwege de lockdown.”
Sander: “Klopt ja, letterlijk de week voordat we zouden vertrekken werd de lockdown afgekondigd.”
Remco: “Ik wil wel nog even de skireiscommissie benoemen, dat was ook top. De mensen en dat reisje waren fantastisch.”
Is er een commissie waarvan jullie spijt hebben dat jullie deze niet hebben gedaan?
Daarvoor moeten de heren even nadenken.
Remco: “ik heb ze bijna allemaal gedaan. Als vice-voorzitter heb ik sowieso veel commissies mogen begeleiden.”
Sander: “Ik had echt de eerstejaarscommissie willen doen, maar toen was ik nog niet actief. Die commissie lijkt me erg leuk.”
Is er ook een commissie die jullie niet zo ligt?
Sander: “Dat ligt echt aan de persoon. Persoonlijk ben ik geen wereldreiziger, dus een reiscommissie spreekt mij niet aan. Maar de keuze is reuze en iedereen komt wel aan zijn trekken.”
Remco: “Ik ben bijvoorbeeld niet creatief genoeg voor de designcommissie.”
Verder op die spijt-vraag: als je terugdenkt aan je tijd binnen de Smeetskring, zijn er dan incidenten geweest waar je je achteraf een beetje over schaamt?
Sander: “Ja, ik weet er wel een. Op de constitutieborrel van mijn bestuursjaar moest ik aardig doordrinken. Ik dacht tegen het einde dat ik me nog erg goed voelde. Ik liep dus naar Patricia van de Heuvelgallery en ik gaf Patricia een knuffel. Die knuffel had niet per se gehoeven met mijn dronken hoofd.”
Remco: “Het was niet super erg. Op een gegeven moment waren er met corona online kantoorbezoeken, via zoom dus. De avond voor zo'n dag had ik redelijk wat gedronken, maar de ochtend zelf zat ik netjes voor mijn laptop met de camera aan. Op een gegeven moment voelde ik me toch niet zo lekker, toen heb ik even de camera uitgezet om naar het toilet te gaan.”
Sander: “In dat kader heb ik ook nog wel een goede. Dit relateert ook weer aan de lustrumweek. Voor het lustrumcongres was ik met Remco de stad in geweest en op de dag van het congres dus ook niet super fit. Op het congres was een plenaire sessie waar studenten vragen moesten beantwoorden, uiteraard werd ik uitgekozen om mee te doen in het debat over box 3, dit werd geen succes.”
Sander: “Toen die sessie voorbij was, was het tijd voor lunch. Wat was het voorgerecht?! Rauwe vis!! Nou als je ergens geen zin in hebt op zo'n moment, is het dat wel! Het stoofvlees daarna was echter wel heerlijk.”
Wie wordt volgend jaar voorzitter van de vereniging?
Daar mogen de heren helaas geen uitspraken over doen.
Wel komt Stan nog een keer het interview verstoren om opnieuw wat bier uit de koelkast te halen. Het interview is nu 25 minuten bezig.
Gaan we jullie tijdens de lustrumweek terugzien?
De heren zijn inderdaad van plan om nog een bezoek te brengen aan het lustrumgala.
Wat is jullie advies aan nieuwe leden?
Remco: “Ik heb nog wel wat wijze woorden voor iemand die dit gaat lezen, ik heb hier op de fiets over nagedacht omdat ik wel wist dat deze vraag gesteld zou worden.”
Remco vervolgt op een serieuze toon: “Maak wat moois van je studententijd. Hij is vrij kort, maak hem niet te kort en niet te lang. Er zijn genoeg studie- studenten- of sportverenigingen waar je jezelf kan aansluiten. Daar leer je een hele groep mensen kennen en die houd je de rest van je leven bij je. Maak er iets leuks van, het is sneller voorbij dan je denkt.”
Sander: “Zeker als 2,5 jaar tijd corona tussendoor komt fietsen.”
Heren, namens de circulairecommissie willen wij jullie bedanken voor de tijd. Wij hebben in ieder geval erg gelachen en wensen jullie veel succes met het afstuderen.
