Op dinsdag 20 juni was het weer tijd voor een van de meest toonaangevende Smeetskringevenementen van het jaar: de Garden Party. Ook dit jaar weer met al haar gebruikelijke rituelen, te beginnen met het feit dat eenieder ook dit jaar in essentie verplicht werd geheel conform de dresscode “summer chic” aan te treden. Dat blijkt ook wel uit het feit dat stijlicoon Rowan, die blijkbaar de memo niet had ontvangen, na aankomst vriendelijk werd verzocht om weer even naar huis te gaan om zich even gepast om te kleden. Dat doet me toch een beetje denken aan het moment dat ik als 15-jarige vakkenvuller op een warme zomerdag naar huis werd gestuurd om toch maar even een lange broek aan te trekken. Het feit dat meneer Stan wél weg is gekomen met het dragen van een korte broek, roept bij mij dan toch ook enige verbazing op. Afijn, het gros van de menigte hield zich keurig aan de kledingvoorschriften; mannen veelal in een beige chino, met wit/blauw overhemd, eventueel omhult in een donkerblauw jasje (al zijn er dit jaar ook bretels à la Jort Kelder gespot), staande in witte sneakers of bruine leren veterschoenen. De vrouwen trekken anderzijds veelal de meest uiteenlopende zomerjurken uit de kast, waarmee zij het geheel toch nog een kleurrijke uitstraling geven. Om enige creativiteit toch aan te moedigen werden ook dit jaar weer prijzen uitgereikt aan de best geklede heer, en de best geklede dame. Het waren dit jaar Hidde Kok en Eline van Eenennaam die er met de eer vandoor gingen, waarvoor zij – ongeacht de gebruikelijke consternatie die de keuze van de jury teweegbrengt – uiteraard alle lof verdienen.
Afijn, door naar het tweede gebruikelijke punt van de dag: de locatie. Ook dit jaar weer op het terras bij culinair paradijs Auberge du Bonheur aan de Bredaseweg in het westen van Tilburg. De plek waar (normaliter) in het zonnetje genoten kan worden van een glas rosé en een voorbijkomende bitterbal, waar de camera tevoorschijn wordt getoverd om alle goedgeklede leden voor eeuwig vast te leggen (fotofeut Jelmer Siersema heeft als aankomend Secretaris een kleine 1000 fotootjes gekiekt), vanwaar de weg naar de nabijgelegen vijver kan worden ingezet om daaruit schaamteloos een glas slootwater naar binnen te gieten (al zijn wij als studenten met merken als Brouwers, Holger en Pitt natuurlijk wel wat gewend). Ook is dit de plek waar zoals altijd de jaarlijkse scriptieprijs wordt uitgereikt door Prof. dr. P.H.J. Essers aan degene die een bijzonder stukje literatuur heeft opgesteld. De genomineerden dit jaar waren achtereenvolgens: Anouk van Dinter, met als onderwerp: “Winstbepaling onder Pillar II in vergelijking met de Nederlandse fiscale winstbepaling”, Charlotte Kaebisch met als onderwerp: “Een wervelwind aan data, funest voor rechtsstatelijke beginselen”, Kimberly Huijskens met als onderwerp: “In welke mate beïnvloedt fiscale complexiteit de druk op de belastingtelefoon” en Luc Daniëls met als onderwerp: "De rol van de geheimhoudingsplicht van de Belastingdienst bij zijn ondersteuning van het NBI". De jury heeft na lang beraad uiteindelijk gekozen voor de charmante Anouk van Dinter, waarvoor ook zij uiteraard alle lof verdient. Doordat zij als winnaar uit de bus kwam, ontving zij een mooi geldbedrag. De helft hiervan dient geschonken te worden aan een goed doel, de andere helft mag naar eigen inzicht besteed worden. Ook krijgt de winnaar van de Scriptieprijs de kans om een samenvatting van zijn/haar scriptie te publiceren in het WFR.
Hoewel de zon in de middag de Tilburgse fiscalisten nog toelachte, maakte zij richting het einde van de middag plaats voor donkere wolken, waardoor de vele liters rosé niet het enige vocht was waar de borrelkoningen en -koninginnen mee te maken kregen. Het mocht de pret echter niet drukken, want de dag werd rustig binnen voortgezet. Dat was dan ook het toneel waar zoals gebruikelijk de Penningmeester van de vereniging het Smeetskringvolk mocht toespreken, een eer die dit jaar uiteraard toekwam aan orator des vaderlands, de Martin Luther King van het Zuiden, de Cicero van het Rome der Lage Landen: Rutger “ik doe een koprol van de trap in ruil voor 5 anytimers” van Elk. En mensen kinderen: wat. een. speech. Zelden heb ik als amateurtaalkunstenaar der Circulairecommissie zo’n baanbrekende redevoering bij mogen wonen. Ik heb geen idee meer waar meneer het over heeft gehad, maar ik kan u met de hand op het hart verzekeren dat ik genoten heb van iedere seconde.
Hoewel de Garden Party zelf altijd vroeg in de avond eindigt, is het gebruikelijk om de avond voort te zetten in een andere culinaire parel van Tilburg, de blije Italiaan, ofwel de Happy Italy. Een uitstekende plek om als beschonken fiscalist eens even een lekker pizza en een glas bier naar binnen te stouwen. Dat is helaas niet iedereen even goed afgegaan, want little player Thomas, waar de Circulairecommissie eerder nog is langs geweest, vond het blijkbaar nodig om op de toiletten geheel schaamteloos een vloeibare pizza te deponeren. Het laat maar weer eens zien dat sommige Smeetskringers een goede cursus alcohol nuttigen erg goed zouden kunnen gebruiken.
Afijn, met gevulde buikjes werd de avond voortgezet in de meest gezellige en sfeervolle tent van het Tilburgse uitgaansleven, tevens reservestamkroeg der T.F.V. De Smeetskring: Café het Buitenbeentje, alwaar men kan genieten van gunstig geprijsde halve liters, en waar de echte connaisseurs binnen ook nog eens een pijltje kunnen gooien. Gezien mijn uitgesproken wens voor een Smeetskring darttoernooi was ik dan ook verheugd om te zien dat het komende bestuur, fotofeutje Siersema uitgesloten (die bleek paardenlam al in de karaokebar uit te hangen), uitstekend in staat is om een pijltje te werpen. Ik zal de strijd dan ook niet opgeven!
Aangezien er bij vele behoefte was om eens even de keeltjes open te zetten, voltrok ook de rest van het gezelschap aan het einde van de avond zich richting de fameuze karaokebar, waar onder andere zangvogel Laura de meute eens even heeft laten zien wat een vocaal geweld ze in zich heeft. De avond eindige, niet geheel verrassend, in de Boekanier, en daar wil ik het dan ook maar bij laten. Ondanks het weer was het uiteindelijk dan toch nog een zeer geslaagde dag, ik kan niet wachten tot volgend jaar.
