Als Circulairecommissie vermaken we ons meestal prima. De weg van de stad naar onze studentenkamer is al een barre tocht. Als zo af en toe de uni nog een keer bezocht wordt, dan is dat heel mooi meegenomen. Maar zo aan het begin van het nieuwe semester, zijn we allemaal vol energie om nog wat anders te ondernemen. We besloten om weer eens iemand binnen de vereniging te bezoeken (lees: lastig te vallen). Thomas was deze keer het slachtoffer, we waren heel benieuwd hoe het deze Tukker in het zonnige zuiden vergaat.
Klokslag half 4 stonden we, zoals afgesproken, bij Thomas voor de deur. Het houden aan de tijd was voor Çekwara iets te veel gevraagd, waardoor de commissie incompleet verscheen.
De commissie belt aan bij Thomas
Er werd snel open gedaan, door een opgewekte Thomas: “welkom, kom verder!”. Bij binnenkomst viel ons direct een grote boksbal op, dus hier vroegen we naar: “boksen jullie hier wel eens?” Zeker, als we er zin in hebben”. Het mag duidelijk zijn dat wij Thomas bij een toekomstig te organiseren Smeetskring bokswedstrijd niet tegenover ons willen hebben.
“Willen jullie wat drinken, bier? Of iets anders?” Voor we het wisten hadden we een biertje voor onze neus staan, zelfs werd er een huisgenoot ingeschakeld om koffie te zetten. Pluspunten Thomas, klasse. Met een versnapering voor onze neus was het tijd om Thomas eens wat beter te leren kennen.
Thomas, vertel eens wat over jezelf
“Ik ben Thomas, ik ben achttien jaar…” In plaats van dat Thomas even de kans kreeg om uit te praten, was dit voor Julian al reden om in te grijpen. “Ben je pas achttien?” “Ja, ik ben pas achttien, ik ben op m’n zeventiende begonnen en op kamers gegaan. Ik zit nu in het tweede jaar van mijn studie fiscale economie. Ik kom uit Twente, dus het was ook niet mogelijk om heen en weer te reizen, dan zou ik iedere dag bijna drie uur, enkele reis, onderweg zijn.”
“Ik hou van hardlopen, squashen, voetballen, wat ook te zien is aan alle voetbalsjaals aan de muur.” Aan de muur hingen sjaals van verschillende voetbalclubs, opgehangen door Thomas en zijn huisgenoten. Het feit dat deze ter sprake kwamen, was voor Thomas reden om zijn onvoorwaardelijke liefde voor FC Twente uit te spreken. “Ik ga bijna altijd, ik heb een seizoenkaart die ik deel met mijn broertje, maar ik probeer wel bijna altijd in het stadion te zitten.”
“Voetbal je zelf ook nog?” “Nee, ik ben af en toe in het weekend in Tilburg en soms thuis, dus dat is gewoon lastig. Ik zit er wel aan te denken om volgend jaar bij Merlijn te gaan.”
Was het in het begin lastig om op kamers te zitten?
“Ja, in het begin was het wel lastig. Dat had niet per se te maken met het feit dat ik pas zeventien was. Het had meer te maken met de huisgenoten die ik hier had. Ze waren allemaal zo rond de 25 en de oudste zelfs 31. Ze studeerden allemaal niet meer en het was echt heel vies hier in huis. Langzamerhand gingen zij er gelukkig allemaal uit, toen hebben we ervoor gezorgd dat er studenten voor terug kwamen. Het werd daardoor steeds gezelliger in huis.”
Hoe ging je op stap? Want je was natuurlijk pas zeventien toen je hier kwam wonen.
“Ik had op dat moment alleen de borrels van de Smeetskring. Dat was heel leuk, maar voor de rest ging ik niet echt uit.” “Leende je dan nooit een ID van iemand anders?” “Ik heb het een keer geprobeerd met een foto van het rijbewijs van mijn broer, helaas ging de beveiliger daar niet mee akkoord. Niet omdat ik niet op m’n broer leek, maar omdat een foto niet goed genoeg was.” Tijdens de intro moest ik het ook vooral hebben van anderen die bier doorgaven.”
Doe je zelf nog wat naast je studie?
“Smeetskring, voor de rest eigenlijk niets.” “Hoe bevalt dat, om actief te zijn?” “Goed, heel goed, ik vind het echt heel leuk. Ik ben bijna overal bij. Dat zorgt er wel voor dat de studie erg goed gaat, op inleiding data-analyse na, heb ik tot nu toe alles gehaald. Al weet ik niet hoe leuk ik dat vind. Als ik zo doorga ben ik op m’n 21e klaar met studeren.”
De commissie kwam hierop met een breed scala aan tips om de studententijd zo lang mogelijk op te rekken.
Na uitgebreid gekeuvel over de fiscale vakken en colleges, werd er nog even teruggekeken naar het begin van Thomas zijn studie, toen veel colleges nog online waren.
Vind je het fijn dat de colleges weer allemaal fysiek zijn?
“Ja, daar ben ik echt heel blij mee. Ik moet een online college ongeveer drie keer kijken om net zoveel mee te krijgen als bij één fysiek college. Dus ik ben wel heel blij dat alles weer fysiek is. Het was gelukkig niet zo erg dat ik de studie niet leuk vond door de online colleges.”
Uiteraard was de commissie uitstekend voorbereid, dus werd het lijstje met meegenomen vragen er weer bijgepakt.
Wat waren voor jou de grootste uitdagingen toen je net op kamers ging?
“Toch wel dat ik niemand kende in het begin. Het huis waar ik woon was toen niet leuk, omdat er echt niets te doen was. Dat werd snel beter toen er anderen kwamen wonen wanneer er kamers vrijkwamen. Daardoor was er snel meer te doen in huis. Als eerste kwam Ian hier wonen, waardoor er ook iemand zat die dezelfde studie doet, dit is wel heel fijn.”
Hoe regel jij je financiën als student?
“Ik leen net iets meer dan mijn kamerhuur. Voor de rest heb ik met werk thuis-thuis een beetje een buffer opgebouwd, welke ik nu langzamerhand uitgeef. Zodra deze op is, moet ik misschien iets meer gaan lenen. Voor de rest kijk ik niet echt naar m’n bankrekening, zolang ik niet te ver achteruit ga vind ik het oké.”
Het was nog niet genoeg over alcohol gegaan, dus de commissie maakte dankbaar gebruik van deze opening om hierover te beginnen: “Tja, de financiën is nou ook geen reden om minder te gaan drinken.”
Hier was Thomas het wel ten dele mee eens, al had hij ook nog wel een tip voor mede-Smeetskringers om de kosten toch enigszins te drukken. “Ik maak dankbaar gebruik van de Smeetskring borrels, als je daar maar genoeg drinkt, kan dat de kosten in de stad enigszins drukken.” Thomas bekende hierbij wel, dat hij de stad zo af en toe niet gehaald heeft, dat is dan weer iets te veel van het goede.
Goed, genoeg over alcohol… Terug naar de studie.
Waarom ben je eigenlijk fiscale economie gaan studeren?
“Ik ben in de vierde klas van de middelbare school, nog voor corona, naar de fysieke open dag van de studie fiscaal recht geweest. Er zat toevallig nog een gaatje in mijn planning, dus dan ga ik daar toch nog maar even kijken. Toen ik bij de open dag van fiscaal recht was, wist ik zeker dat ik fiscale economie wilde gaan doen. Ik vond fiscaal recht wel leuk, maar het economische gedeelte toch nog nét iets leuker. Ik heb nog wel andere open dagen bezocht, maar na een online open dag over de studie fiscale economie, heb ik nooit meer getwijfeld aan de keuze.”
Waarom in Tilburg?
“De studie fiscale economie is alleen te vinden in Amsterdam, Rotterdam, Maastricht en Tilburg. Tilburg is dan relatief nog het dichtste bij, daarbij leek het mij ook de gezelligste stad. Ook is het niveau van de opleiding in Tilburg vrij hoog.”
“Het bevalt me heel erg goed in Tilburg, er is een stuk meer te doen dan thuisthuis. Bij mij in het dorp had je een café waar jongeren waren, dit ging om een uurtje of 12 dicht. Anders moest je al gauw met de bus naar Hengelo of Enschede. Ik ben daar nog nooit echt uit geweest, ook omdat ik heel lang nog geen 18 was.”
Deze opening was voor Renée en Jelmer reden om, volledig ongevraagd, eindeloos uit te weiden over het uitgaansleven in Enschede. Toen dit ten einde was, keerden we terug naar de opgeschreven vragen.
Hoe los je eventuele conflicten met je huisgenoten op?
“We kennen elkaar inmiddels heel goed, dus we kunnen alles gewoon tegen elkaar zeggen. Gelukkig zijn we ook allemaal niet zo moeilijk, dus dat maakt het wel heel prettig. We proberen ook zo veel mogelijk samen te eten, alleen heeft iedereen altijd andere schema’s, dus de laatste weken hebben we niet heel vaak samen gegeten.” “Wat kook je?” Pasta, avg’tjes, toch wel van alles wat. Het liefst maak ik wraps met kipgehakt, helaas is dat behoorlijk duur geworden.”
Hoe probeer jij je gezondheid en welzijn als student te waarborgen?
“Ik ben degene hier in huis die voorstelt om gezond te eten, bijvoorbeeld veel groenten door het eten.” De commissie viel ondertussen op dat er appels op het aanrecht lagen, dus van een gezonde levensstijl zou wel degelijk sprake kunnen zijn. “Ook probeer ik af en toe vegetarisch te eten, wat door mijn huisgenoten niet altijd met gejuich wordt ontvangen. Qua sporten ben ik op dit moment in training voor een halve marathon, dus ik ga drie keer in de week hardlopen. Dat zie ik op zich wel als gezond.”
“Ik moet jullie toch echt wegsturen zo, want ik moet weer naar college. Zullen we nog een laatste vraag doen?”
Wat zijn je toekomstplannen?
“Voor nu, zo lang mogelijk blijven studeren. Daarna lekker ergens aan het werk gaan. Ik wil niet bij een te groot kantoor werken, dat is denk ik niets voor mij. Het liefst ga ik weer terug richting Twente, niet helemaal daar naartoe, maar in ieder geval een stukje die kant op.”
Na deze vraag hielden wij het voor gezien, we hadden Thomas ten slotte al lang genoeg van nuttige bezigheden afgehouden.
Het was hartstikke leuk om bij Thomas langs te gaan. We hebben een erg gezellig gesprek gehad en de drankjes waren uitstekend verzorgd. We beoordelen Thomas zijn gastvrijheid daarom met een 8. Het enige wat wij misten waren enige snacks, daar zijn wij ook wel heel erg fan van.
