Na weken achter elkaar die gevuld waren met meerdere activiteiten, is er deze week even sprake van relatieve rust. Aangezien het de afgelopen week rustiger is geweest, leek dit ons een mooi moment om eens even te reflecteren op de afgelopen activiteiten! Voor alle borrelliefhebbers was er in de vorm van de openings- en constitutieborrel meer dan genoeg vertier. Als kers op de taart konden zij ook nog genieten van de cantus, mits ze bij het inschrijven de boot niet gemist hadden. Het nieuwe, aanstormende talent kon zich tijdens de eerste- en tweedejaars activiteit vermaken door het spelen van een potje “Wie is de Mol?”. Tot slot mag in dit overzicht natuurlijk niet de belangrijkste bijeenkomst van het seizoen ontbreken, namelijk: de algemene ledenvergadering!
Algemene ledenvergadering (5 september 2022)
In een week die rijkelijk gevuld zou zijn met activiteiten, was de algemene ledenvergadering, de eerste, zo niet belangrijkste activiteit. Een dertigtal kritische leden zat klaar om bestuur LII en later LIII van de nodige vragen te voorzien. Uiteraard werd het hele jaarverslag hierin grondig besproken. Het belangrijkste deel van de avond was echter het overdragen van de leiding van bestuur LII aan bestuur LIII. Wij willen bij dezen het vorige bestuur nogmaals hartelijk bedanken voor het mooie jaar en het nieuwe bestuur heel veel plezier en succes wensen tijdens het aankomende jaar. Volgens algemeen bekende traditie werd er na afloop van de vergadering nog even geborreld bij “Het Dorstige Hert”.
Tilburg University Cantus (7 september 2022)
Op woensdag 7 september was het dan eindelijk zover: de befaamde jaarlijkse Tilburg University Cantus (ook wel de “TUC” genaamd) vond plaats. Hét evenement dat toch wel het begin van het nieuwe collegejaar kenmerkt en waar vele Tilburgse studenten jaarlijks weer naar uitkijken. Niet voor niets dat men moest vechten voor een plek aan een van de tientallen tafels. Aangezien de TUC, althans op papier, ook vooral in het teken staat van een goede daad verrichten voor de Tilburgse gemeenschap, kregen de vele Moeder Theresa’s van de Smeetskring die eerder in het kalenderjaar hun handen uit de mouwen hebben gestoken tijdens de jaarlijkse goede doelen activiteit (waarbij buiten het huidige en vorige bestuur om zo’n 3 leden aanwezig waren) voorrang bij de kaartverkoop. De overige aasgieren moesten zorgen dat ze vrijdagsmiddags 12.00 stipt voor hun laptop zaten om zo snel mogelijk een toegangsticket in de wacht te slepen. Met een delegatie van zo’n 30 á 40 man vertrokken we naar de toegangspoorten van het Cantusterrein, zij het met enige vertraging aangezien onze lieftallige vicevoorzitter haar ID-kaart was vergeten. Nadat men eenmaal binnen was en plaats had genomen op de banken op de zeer prominente plek op het cantusterrein - wij arme fiscalisten werden weer verbannen naar de achterste rij - was het helaas nog een poosje wachten totdat het Wilhelmus werd ingezet, dus besloot men maar om een klassieke bierestafette te organiseren om de keeltjes op die manier alvast een beetje warm te krijgen voor al het drankgeweld dat hen te wachten stond. Echter, voordat iedereen uit volle borst het volkslied kon gaan zingen, werden we eerst getrakteerd met een verrukkelijk voorgerecht in de vorm van twee schitterende en vooral inspirerende speeches van onze burgemeester Theo Weterings en rector magnificus Wim van den Donck, die bij het uitspreken van hun woorden ieder aan hun lippen hadden hangen (vooral de vergelijking van onze Wim tussen het TUC-bestuur met hun blauwe hesjes en de alom bekende “gele hesjes” was erg treffend). Nu ons aller volkslied was gezongen, kon de slag bij het Koningsplein beginnen. Hierbij dien ik te vermelden dat de gebeurtenissen die zich vanaf dat moment voltrokken hebben op gebrekkige wijze zijn opgeslagen in mijn geheugen, dus ik gun mijzelf enige creatieve vrijheid bij het verder verslag doen van deze schitterende en tevens enerverende avond. Overigens, voor degenen die (nog) niet bekend zijn met het concept van een cantus: het idee is in principe om vrijwillig in een vicieuze cirkel te stappen van pilsemannetjes adten en klassiekertjes meezingen met de cantusband, en dat zo’n twee uur lang. Ik weet niet welke gek dit concept ooit bedacht heeft, maar ik wil bij dezen graag mijn bewondering voor hem of haar uitspreken. Afijn, de ene hit na de andere werd dus de lucht in geslingerd, waarbij het bier ondertussen rijkelijk vloeide. Aangezien de sfeer er goed in zat, besloten de rebelse Smeetskringers op een gegeven moment om geheel tegen het regelement in te gaan staan op de banken. Niet veel later diende de beveiliging dan ook in actie te komen om dit tuig in het gareel te houden, door ze te bevelen weer netjes te gaan zitten. En aangezien wij fiscalisten in opleiding over het algemeen heel goed weten om de grenzen op te zoeken zonder ze te overschrijden, gaven we uiteraard gehoor aan deze waarschuwing. Men ging al zittend weer vrolijk door met zingen en zuipen, al had de ene Smeetskringsoldaat iets meer moeite met al het alcoholgeweld dan de andere. En dat brengt mij tot wellicht wel het hoogte- of dieptepunt van de avond, ligt eraan hoe je het bekijkt. Al de hele avond bekroop mij het gevoel dat onze preses niet zo lekker in zijn vel zat, en moeite had met alle alcoholconsumptie. Zo ongeveer halverwege de cantus wierp ik mijn blik op de tafel schuin tegenover mij, en vroeg aan onze frontman of alles nog wel goed ging. Met een vermoeide blik in zijn ogen stak hij met enige twijfel een duim in de lucht, om zich vervolgens op ogenschijnlijk beheerste wijze een weg te banen tussen de banken door, op zoek naar de toiletten. Helaas heeft hij deze bestemming nooit weten te bereiken en heeft hij zichzelf aan het uiteinde van de achterste Smeetskringtafel over moeten geven aan zijn eigen spijsvertering, die ondertussen zwaar overstuur was geraakt door al het overmatige drankgebruik. Geheel terecht werd hij dan ook enkele ogenblikken later verwijderd van het cantusterrein. Onze generaal was gesneuveld in de strijd en we stonden er nu alleen voor. Desalniettemin ging iedereen vol goede moed door en heeft menig Smeetskringer de avond succesvol overleefd. Als toetje ging menig lid nog op pad naar de befaamde Polly, om aldaar weer herenigd te worden met de heer Van Laarhoven, die de rest van de cantus gebruikt had om even bij te komen. Al met al denk ik dat ik voor menig lid spreek als ik zeg dat dit een zeer geslaagde avond was. Ik kan niet wachten op volgend jaar.
Constitutie- en openingsborrel (6 & 13 september 2022)
Twee weken achter elkaar een borrel, dat kan toch niet waar zijn? Dat was het zeker wel. Alleen maar hartstikke leuk en bovenal gezellig! De eerste borrel die op de planning stond was de constitutieborrel. Dit was een heerlijke gelegenheid om bij te praten met alle mede-Smeetskringers. Terwijl de oortjes werden verwend door de klassieke platen van de DJ en de goudgele rakkers rijkelijk vloeiden, werd de belangrijkste activiteit van de avond ook in gang gezet: ons nieuwe bestuur werd door andere besturen uitgebreid gefeliciteerd met een mooie hoeveelheid alcoholische versnaperingen. Wij hopen dat ze hebben genoten van alle verschillende drankjes. Na nog maar net bekomen te zijn van deze prachtige borrel, stond de volgende alweer voor de deur. Vanaf een uurtje of negen stonden de drankjes tijdens de openingsborrel weer klaar voor menig dorstig lid. In iets meer rust dan tijdens de constitutieborrel kon iedereen de activiteiten van de voorgaande week nog even rustig bespreken. Ook de eerste- en tweedejaars studenten konden even rustig bekomen van de activiteit van even daarvoor, het “Wie is de Mol?”, dat georganiseerd werd door de Eerste- en tweedejaarscommissie. De Circulairecommissie heeft helaas geen deelnemers aan deze activiteit in de gelederen. Maar niet getreurd: onze Thomas kan jullie, als lid van de Eerste- en tweedejaarscommissie, wél meer vertellen over deze activiteit.
Eerste- en tweedejaarsactiviteit (13 september 2022)
Na vorig jaar een “Crazy 88” te hebben gedaan, was het aan ons als eerste- en tweedejaarscommissie om met een andere leuke activiteit te komen. Na wat vergaderen kwam “Wie is de Mol?” dus uit de koker.
Op een regenachtige avond om zeven uur verzamelde de groep enthousiaste eerste- en tweedejaars zich op het Pieter Vreedeplein. Na een korte uitleg begonnen de inmiddels in drie groepen onderverdeelde studenten aan hun eerste opdracht, terwijl ik mij richting het station begaf voor mijn eigen opdracht. Eenmaal daar aangekomen kon ik in alle rust wachten op de eerste groepjes. Het eerste groepje dat bij mij aankwam had via een aantal foto’s achterhaald hoe ze bij mij moesten komen, en stond klaar om aan de opdracht te beginnen.
Het plan was dat elk groepje twaalf vragen moest beantwoorden en voor elk antwoord een deel van een foto kreeg. Was het antwoord juist, kregen ze een deel van de volgende locatie te zien. Bij een onjuist antwoord stuurde ik ze in de verkeerde richting. De vragen waren niet eenvoudig, maar het puzzelen met de foto’s bleek een grotere uitdaging. Het eerste groepje was nog steeds aan het uitzoeken waar ze naartoe zouden gaan terwijl de tweede groep alweer onderweg was, en ook zij hadden de nodige tijd genomen.
Dit gaf mij wel de mogelijkheid om te peilen hoe het tot nu toe was gegaan, aangezien niet iedereen even fanatiek de oplossing aan het zoeken was. Hieruit begreep ik dat het oplossen van een tangram een praktisch onmogelijke opdracht was geworden, en uiteindelijk bleek ook onze commissie zelf niet in staat deze puzzel te kraken. Verder was iedereen het erover eens dat de regen niet meehielp, maar daar konden wij helaas ook niets aan veranderen.
Nadat alle groepjes bij mij langs waren geweest en vertrokken richting de Boekanier of het Piusplein, afhankelijk van hoe goed ze het hadden gedaan, besloot ik weer richting het Pieter Vreedeplein te wandelen. Hier kwamen even later alle groepjes stuk voor stuk weer aan. Ze mochten hier nog stemmen op wie ze verdachten als de ‘Mol’. Daarna werd iedereen richting “De Nachtwacht” gestuurd. Hier gingen wij ook naartoe, en na het tellen van de stemmen kwamen wij tot de conclusie dat Eline de beste Mol was geweest. De rest van de avond bood alle ruimte om onder het genot van een biertje of ander drankje na te praten over de activiteit, die naar mijn idee zeker geslaagd was!
