De Smeetsweek, een heel nieuw concept. Doordat de reis naar Portugal werd afgelast, werd er een vervangende week georganiseerd om de pijn te verzachten, wat zeker is gelukt. Een week lang vol met activiteiten. Het was mogelijk om met een weekticket naar alle activiteiten te gaan, maar ook om losse tickets te kopen voor een dag naar keuze. Hieronder kunnen jullie het verslag lezen.
Jazzborrel
De veelbelovende week werd afgetrapt met een themaborrel. Op advies van de ledenvergadering koos het bestuur voor het thema 'jazz'. Dit hield in dat iedereen er netjes uit moest zien en dat we konden genieten van een jazzbandje. Sommige mensen moesten even wennen aan dit nieuwe concept. Mensen hebben nou eenmaal moeite met veranderingen. Om ook deze mensen tevreden te houden, is halverwege de avond geswitcht naar het oude vertrouwde concept van de maandborrel. De DJ begon te draaien en het bier vloeide rijkelijk tot een uur of 1 in de nacht. De week was nog jong en er was nog een lange weg te gaan. Echter, dat weerhield een aantal echte diehards er niet van om het feest door te zetten in de stad.
Efteling
Alsof we in een sprookje leven; we werden getrakteerd op een dagje Efteling! 's Ochtends verzamelde iedereen op het station om met de bus naar de Efteling af te reizen. Het werd nog even proppen om iedereen in dezelfde bus te krijgen. Lekker aan elkaar geplakt reisden we gezellig af naar de Efteling. De gezelligheid werd de buschauffeur even te veel onderweg. Ze blies even stoom af op de passagiers, maar besloot daarna om toch maar gewoon haar mond te houden en datgene te doen waar ze voor betaald werd.
Aangekomen in de Efteling mocht iedereen zijn gang gaan. Voor de een houdt dat in om meteen alle achtbanen af te gaan. Voor de andere, wat angstigere mensen, houdt dat in om rustig te genieten van al het moois wat het park te bieden heeft. Gelukkig was het relatief rustig, waardoor we niet lang in de rij hoefden te staan. Er zijn al menig dagjes Efteling in de wachtrij doorgebracht, maar dat lot werd ons bespaard. De Efteling gebruikt de rustige dagen helaas wel vaker voor onderhoud, waardoor De Vliegende Hollander en Joris en de Draak gesloten waren; dikke pech voor de fans van deze achtbanen.
Om 18.00 uur moest iedereen verzamelen om aan de tocht naar huis te beginnen. Aangezien we al vroeg in het park aanwezig waren, was het een lange dag voor velen. Uitgeput als kleine kinderen die op schoolreisje waren geweest, gingen we de bus in. Wederom werd het proppen, waardoor sommigen nog even moesten wachten op de volgende bus. Aangekomen in Tilburg besloot een gedeelte van de groep om nog lekker te gaan eten bij de blije Italiaan. De rest ging fijn naar huis om op tijd naar bed te gaan.
Huifkarcantus
De vorige huifkarcantus werd afgelast vanwege corona, dus extra reden om deze keer groots uit te pakken. Maar liefst twee wagens sterk zouden we de straten van Tilburg onveilig maken. Voordat we gingen zuipen, gingen we eerst nog eten bij restaurant The Talk. Daar konden we even rustig bijtalken en een goede bodem leggen voor de cantus.
Nadat onze buikjes gevuld waren, verzamelden we ons buiten om de huifkarren in te gaan. Er was even paniek of er wel genoeg ijs was om de halve Leo’s bier koud te houden, maar Sammy & Sander vlogen naar de winkel om nog een flink aantal zakken ijs te halen. Het bier werd in diepvrieszakken gedaan samen met het ijs. Hier zat verder geen systeem achter. Door deze huis-tuin-en-keukenoplossing was het altijd een verassing wat de temperatuur van het volgende biertje zou zijn. Je kon een ijskoude krijgen, maar ook een lekkere warme.
De deelnemers verdeelden zich over de karren en het feest kon beginnen. In de voorste huifkar verliep alles soepel. In de achterste waren wat technische problemen. Deze werden gelukkig door onze lieve beveiliger opgelost. Eigenlijk was de beveiliger het tegenovergestelde van lief; Twan en Sammy kregen zelfs nog een woordenwisseling met hem. Meneer de beveiliger had een slechte dag zullen we maar zeggen. Tenminste dat hopen we voor hem. Het mocht de pret allemaal niet drukken. Er werd uit volle borst gezongen en er werd flink gezopen. Zelfs een polonaise was mogelijk; niks was te gek.
Op een bepaald tijdstip, door de alcohol ben ik vergeten hoe laat precies :), was het helaas voorbij. Je gaat natuurlijk niet met je dronken hoofd meteen naar huis. Iedereen zette het feestje daarom door in de stad. Een heel smeetskringpeloton bouwde een feestje in de Polly. De kleine spelers, en de mensen die beseften dat een draaiende Polly een teken is om naar huis te gaan, gingen na een paar uurtjes naar huis, en de echte grote spelers bleven hangen totdat de beveiliging hen kon opvegen. Op naar het hockeytoernooi dan maar.
Hockeytoernooi
Na een zware avond/nacht stond het prestigieuze Smeetskring hockeytoernooi op ons te wachten. De deelnemers waren de Smeetskring, Fractie Front en Fractie SAM. Het niveau van dit hockeytoernooi is altijd vrij laag; de meeste mensen kunnen nog net een stick vasthouden. Tel daarbij op dat iedereen van de Smeetskring flink gezopen had en je hebt een dramatisch laag niveau te pakken. Dit mocht echter de pret niet drukken, brakke koppen zijn namelijk niet te stoppen. Behalve door Fractie SAM dan, zij ging er met de winst vandoor. Eigenlijk was iedereen de winnaar, want het weer was fantastisch, het zonnetje scheen, de vogeltjes floten en sommigen zaten ’s middags alweer aan het bier. Je zou maar in Portugal gezeten hebben, dan had je zeker geen leuke tijd gehad. Dan had je een of ander kantoor moeten bezoeken om vervolgens buiten in de regen te lopen.
Na het hockeytoernooi werd de strijdbijl begraven en kon het echte genieten beginnen. Zo werd de dag afgesloten met een heerlijke barbecue in de avondzon, waar de mooie goals, reddingen en ook foutjes nabesproken werden. Uiteraard was er voor de liefhebber een biertje aanwezig, want iedereen weet dat ze na het sporten het beste smaken. Zo liep het toernooi uiteindelijk uit tot een gezellige borrel bij de Olympia Sports Bar, waar iets meer dan een beschaafde hoeveelheid alcohol naar binnen werd gegoten. Maar dit had iedereen natuurlijk wel verdiend na al dat ploeteren op het hockeyveld.
Utrecht
De allerlaatste dag van de Smeetsweek was alweer aangebroken. ’s Ochtends moest iedereen verzamelen op het station om met de trein af te reizen naar Utrecht. Aangekomen in Utrecht gingen we eerst richting het hostel om de bagage te droppen. Na een korte pitstop bij de Appie gingen we richting de boten voor een boottochtje door de Utrechtse kanalen. Na 3x op en neer gelopen te hebben, vonden we eindelijk onze bestemming. Verdeeld over twee boten werden we rondgeleid door Utrecht. Een mooi gebaar van de schippers was dat ze 150 kilometer wilden fietsen om geld op te halen voor Oekraïne. Er werd aan ons gevraagd of we ook wat wilden doneren. Nou dan moet je niet bij een groepje gierige fiscalisten zijn.
Na driekwartier stopten de boten even voor een plaspauze. Helaas was het haventoilet gesloten, dus dan maar heel zielig door de stad lopen met de vraag of we ergens onze behoefte konden doen. Na wat gemor lieten ze ons bij Jellinek naar binnen. Fijn, kregen we meteen een gratis drugstest bij het plassen. Enfin, de tocht werd vervolgd en na nog eens driekwartier kwam deze ten einde. Had ik al gezegd dat het heerlijk weer was? Nou, het weer was geweldig!
Na de boottocht werden we op een lunch getrakteerd. Zoals alles was dit weer puik geregeld door de Smeetskring. Vanuit het restaurant konden we meteen door naar een hotel. Daar stond een heuse verassing op ons te wachten. Tijdens het drinken van een drankje kwamen twee mensen ons een spel uitleggen: Monopoly Streets. Na het spelen van dit spel zou je helemaal ‘’street’’ zijn, wollah niffo kzweer. Nee.. het spel hield in dat we de stad moesten verkennen en opdrachten moesten voltooien. Veelal betekende dat het bezoeken van bekende gebouwen en daarbij gekke foto’s maken van jezelf. Claudia vond het nodig om die middag alle aandacht op te eisen en die kreeg ze dan ook, tot haar eigen spijt. Negatieve aandacht is ook aandacht zullen we maar zeggen.
Gewapend met een rugzak, iPad en een pak stroopwafels gingen de Smeetskringers de streets van Utrecht verkennen. De een nam dit heel serieus, de ander ging rustig op het terras zitten. De bedoeling van het spel was natuurlijk dat je Utrecht leerde kennen op een leuke manier. Het team dat het meeste geld had verzameld won een fles champagne en een oorkonde. Eigenlijk had ook dit keer weer iedereen gewonnen, want we kregen te horen dat we een van de creatiefste groepen waren geweest tot nu toe.
We sloten onze middag af met een heerlijk etentje in een tapasrestaurant. Daarna gingen we terug naar het hostel om even uit te rusten en ons klaar te maken voor een avondje uit in de stad. Aangezien in Utrecht alles 20+ is in het weekend, moesten we nog even op zoek naar een tent waar ook de jongere garde bij kon zijn. Na daar gezamenlijk een drankje te hebben gedaan, gingen de 20+'ers naar een andere tent om te feesten. De avond werd, zoals zo vaak, afgesloten in de kebabzaak.
Om 10 uur moest iedereen klaarzitten voor het ontbijt om vervolgens naar huis te gaan. De meesten waren gesloopt na deze drukke week, maar iedereen zal het met me eens zijn dat het een topweek is geweest. Iedereen bedankt voor deze leuke week!
