Zou u een korte introductie over uzelf willen geven?
Ik ben Edward Hendrickx, woonachtig in Den Bosch, getrouwd en vader van twee dochters die allebei studeren. Ze studeren echter geen Fiscaal recht en treden dus niet in de voetsporen van hun vader. Ik heb een kantoor samen met mijn compagnon Joost de Koning, dat heet EJP. Sinds twee weken noemen we ons niet meer accountants en adviseurs want dat vinden we een beetje saai worden. Daar hebben we nu Financial Astronauts van gemaakt. Daarmee doen we meer eer aan wie we zijn,. We willen klanten helpen en meegroeien op een goede solide basis, dat is waar we als kantoor voor staan. Als je gaat kijken naar alle kantoren en zeker in onze omvang dan zie je heel veel hetzelfde en we vonden het tijd ons eens een nieuw geluid te laten horen in de markt.
Wat heeft u gestudeerd en waarom heeft u voor deze studie gekozen?
Fiscaal recht in Tilburg, dus ik ben begonnen met de algemene opleiding voor rechten en na 1 jaar kwam ik erachter dat ik geen zin had om advocaat te worden, en best wel een beetje kon rekenen, dus dan ga je maar de fiscale kant op. Dat vond ik leuker. Voor de universiteit heb ik nog de HEAO gedaan in Sittard, en daarvoor de Havo.
Hoe zag uw leven als student eruit? Wat voor type student was u?
Omdat ik van de HEAO kwam wilde ik eerst weten of ik de universiteit goed kon halen, dus het eerste jaar heb ik mijn propedeuse in een keer gehaald. Toen ik daarmee klaar was ben ik bij Olof lid geworden. Daar heb ik de tap-en-ordecommissie gedaan, de CCT, vooral in dat jaar heb ik wel veel tentamens gemist en niet gehaald. Vroeger kon je die nog inhalen in de zomer, dus toen heb ik in de zomervakantie al die vakken in een keer gehaald en liep ik weer nominaal. Vervolgens heb ik een jaar later geroeid bij Vidar en in datzelfde jaar ben ik voorzitter geweest van de Smeetskring. In het jaar daarna ben ik afgestudeerd. Dus eigenlijk ben ik in vier jaar afgestudeerd. Naast studeren heb ik ernaast ook heel veel mooie dingen gedaan, als je dat een beetje doortrekt naar mijn werkbare leven zie je dat ik dat nog steeds doe. Dat maakt het leven leuk.
Hoe beviel uw bestuursjaar bij de Smeetskring?
Al met al een leuke tijd, hier en daar een tikkeltje wild maar wel altijd met serieuze ondertoon. Een bestuursjaar is superleuk. We hebben een mooi jaar gehad. In onze tijd, en dat is nu denk ik niet anders, vonden alle grote kantoren fiscalisten natuurlijk heel interessant en kon je leuke dingetjes regelen met ze. Een keertje kleiduivenschieten in Biddinghuizen en dat soort activiteiten.
Wat is de leukste herinnering van uw studententijd?
Ik denk toch wel evenementen organiseren. Ik vond de studiereis wel erg leuk, ik heb bij Olof veel leuke dingen gedaan. Wij hadden een Elfstedentocht, die was er toen nog. Huisfeesten vond ik ook erg leuk. Wat is er eigenlijk niet leuk in je studententijd? Behalve de tentamens dan. We hadden de studiereis georganiseerd samen met het FIT, met Peter Essers, Hans van den Hurk en Arie Rijkers. Het jaar daarvoor was er nog geen studiereis, dus het was allemaal wat moeilijk, maar het is wel gelukt om met een hele groep naar Strasburg, Brussel en Luxemburg te gaan. Bij het Europees Hof hebben we met een van de rechters gesproken. Het was een super mooie reis. We zaten in Strasburg in een of ander hotel, en aan de buitenkant kon je per kamer de stroom eraf halen. Hans van den Hurk was verantwoordelijk voor de losbandige studenten, dus op een gegeven moment hadden we Peter Essers voor ons karretje gespannen om op de deur te kloppen en aan Hans te vragen om naar het politiebureau te gaan, want er was zogenaamd iemand afgevoerd met een busje. Ondertussen hadden wij aan de buitenkant het licht uitgedaan, dus wij hoorden hem vloeken want hij had geen licht. Op een gegeven moment ging hij naar het politiebureau maar er was helemaal niks aan de hand, dus de volgende ochtend bij het ontbijt was hij een beetje boos, maar daarna kon hij gelukkig de humor er wel van in zien. Zo zie je maar dat ze onderling bij het FIT elkaar ook nog wel een hak zetten, dat vond ik wel grappig. Ik belde laatst toevallig nog met Hans en toen kende hij mij nog wel, dus ik denk dat hij het zich ook nog wel kan herinneren.
Studenten horen vaak dat de studententijd (pré-corona) de leukste tijd van het leven is, bent u het daarmee eens? Was dit bij u ook het geval?
Nee, elke tijd heeft zijn eigen identiteit. Je gaat naar de middelbare school, dat was misschien nog wel een tikkeltje wilder dan mijn studententijd, en na je studententijd ga je werken. Ik ben toen bij de Ronde Tafel in Utrecht gegaan, dat is voor mensen tussen de 30 en 40. Eigenlijk is die Ronde Tafel een heel mooi clubje mannen waar je je verhaal kwijt kan. Want tussen je 30e en 40e maak je best wel veel mee, je gaat van baan switchen, je zit vol in de modus van “trouwen een gezin stichten, etc.” noem het allemaal maar op. Tussendoor werk je ook gewoon snoeihard en zijn we met EJP gestart. Dus ja, wat is dan je mooiste tijd, ik denk dat je dat niet echt kan zeggen. Omdat elke tijd zijn identiteit heeft en alles is mooi en interessant. Zo sta ik wel een beetje in het leven. Van alle tijden die je meemaakt en alle niveaus waarop je acteert moet je zorgen dat je het naar je zin hebt, want hoe meer je het naar je zin hebt hoe beter je excelleert. Van datgene wat je doet moet je vooral veel energie krijgen, want dan kun je ook veel aan. Als je dingen niet leuk vindt, dan loopt de energie snel weg en houd je het ook niet lang vol. Dus door het voor jezelf leuk te maken kun je veel aan en dan is elke tijd wel leuk. Ik kan niet zeggen dat het studentenleven de leukste tijd van mijn leven is, het was wel een superleuke tijd, maar het is nu ook een hele leuke tijd.
Hoe was de transitie van student naar het werkzame leven?
Die verliep eigenlijk best soepel. Doordat ik bij de Smeetskring had gezeten kende ik de HR manager van PwC vrij goed. Vandaar dat ik naar PwC ben gegaan. EY leek me ook wel leuk, KPMG daarentegen vond ik iets te formeel, dus dat paste niet echt bij me. De workload was wel wennen. Als ik 5-6 dingen tegelijk op mijn bordje kreeg vond ik dat al vrij veel, maar na een tijdje went dat wel. Zeker als je kijkt wat je nu elke dag doet. Het was een leuk clubje mensen bij PwC. Ik zat in een hele leuke omgeving op de internationale afdeling. Maar op een gegeven moment vond ik het te corporate. Ik vind het werken met mensen leuker dan alleen werken aan casussen. De transitie ging dus over het algemeen soepel, maar naderhand moet je uitvogelen wat er echt bij je past.
Kunt u wat vertellen over uw huidige werkzaamheden?
Mijn huidige werkzaamheden zijn voornamelijk familiebedrijven adviseren, internationale kwesties oplossen en overnames begeleiden. je bent vaak meer adviseur van de familie in plaats van dat je fiscaal werk aan het doen bent. Aangezien we vrij hard groeien, ben ik ook veel aan het managen. Maar het managen moet niet de overhand krijgen. Fiscalist blijft mijn vak. Ik probeer het managen op een dag in de week te houden. Daarnaast houd ik me ook een dag in de maand bezig met bierbrouwerij De Leckere waar we samen met de Smeetskring een leuke excursie hebben kunnen houden.
Had u als student al de ambitie om uw eigen kantoor te beginnen?
Nee eigenlijk had ik dat niet, dat is later ontstaan. Bij PwC ontdekte ik dat ik MKB leuker vond dan corporate. Toen ben ik gaan werken bij WVDB, maar dat voelde uiteindelijk niet goed. Ik kom uit een ondernemersnest, dus voor mij was de stap naar een eigen bedrijf niet heel moeilijk. Ik dacht, als het niet zou lukken pak ik mijn laptop en wettenbundel en ga ik weer in loondienst. Het was niet super spannend om voor mezelf te beginnen omdat je weet dat je op jezelf en je studie kan terugvallen.
Wat zijn de leuke en minder leuke aspecten van het werken als fiscalist?
Managen, dat vind ik niet leuk. Achter mensen aan moeten zitten. Als je iets afspreekt met elkaar, dan moet je dat gewoon doen en als je het niet doet of later doet dan moet je dat communiceren naar elkaar. Dat vind ik wel eens lastig. Soms heb je het gevoel dat je dan geen controle hebt. Er worden dan wel opdrachten gemaakt, maar dat wordt niet gecommuniceerd. Uiteindelijk komt het altijd wel goed. Ik kan wel managen, maar het is niet echt mijn ding. Mijn vak als fiscalist vind ik gewoon heel leuk. Ik hou daarnaast heel erg van ondernemen, nieuwe dingen doen.
Wat voor impact heeft de coronacrisis op het werk?
We zitten nou in plaats van fiscaal advies te geven, advies over de NOW, TOZO, TVL, TOGS en dat soort regelingen te geven. Fiscalisten zijn allemaal gewend om snel te schakelen en veel wetgeving te lezen en daar een analyse op te geven. In maart gingen we meteen aan de slag om memo’s te schrijven. Ook hebben we Zoom meetings gehouden, webinars gegeven en blogs geschreven. Het is belangrijk om de cliënt zoveel mogelijk te helpen, maar ook niet-cliënten worden ermee geholpen. Als je kijkt naar de accountants die hebben het er nu wat lastiger mee, die zijn niet gewend om zoveel te lezen. Fiscalisten kunnen daar veel beter mee overweg en gaan meteen aan de slag, terwijl de accountants daar achteraan hobbelen omdat ze er nog veel over moeten nadenken. De accountants kwamen pas in september op gang aangezien ook toen pas het NBA met de regelgeving kwam. Dus daar zit een vertragende werking in. De coronacrisis heeft voor verschillende eyeopeners gezorgd. Het was eerst altijd zo dat je naar netwerkevents ging en daar mensen leerde kennen, die vervolgens zeggen dat ze maar eens klant willen worden. Nu zien we dat al onze online activiteiten en kennisverspreiding ook heel goed werken om nieuwe klanten te werven. Mensen zijn heel tevreden op de manier hoe ze zijn geholpen. Er zijn juist klanten bijgekomen, wat je niet zou verwachten. Die andere manier van acquisitie was wel een eyeopener. Het argument is dat thuiswerken efficiënter is omdat je niet wordt gestoord maar het is eigenlijk inefficiënter. Wij werken vaak in teams met bijvoorbeeld accountants. Als je dan iemand moet bereiken moet je bellen, WhatsAppen of een (zoom of teams)meeting houden, terwijl je normaal gesproken gewoon even langs kon lopen. Nu zijn mensen vaak al aan het bellen of al bezet in een meeting. De communicatie maakt het inefficiënter.
Tot slot, wat voor advies zou u de fiscalisten in opleiding mee willen geven?
Doe wat je leuk vindt. Als je dit vak volgt omdat je denkt dat je een goede baan krijgt, maar het niet leuk vindt, dan brandt je op. Het vak is daar te moeilijk voor. Als je klaar bent met je studie kom je erachter dat je eigenlijk nog niet zo veel weet. Je kennisniveau moet echt nog hoger. Dat betekent het Vakstudie nieuws elke week van a tot z lezen. Als je verkeerde beweegredenen hebt dan ga je het niet trekken. Je moet het echt leuk vinden zodat je energieniveau hoog blijft. Dat klinkt belerend, maar dat is wel mijn ervaring. Als ik nu de Vakstudie nieuws lees dan ben ik er veel sneller doorheen en je gaat de dingen kiezen die je leuk vindt en zo je eigen specialisme kiezen. Zorg dat je datgene doet waar je energie van krijgt.
