Net als een groot deel van het land zit de Circulairecommissie momenteel in quarantaine. Hoe ervaren zij deze rare tijd eigenlijk?
Remco
Social distancing, anderhalvemetersamenleving en #BlijfThuis. Zomaar wat termen die de ronde maken in de gesprekken van mensen. De gesprekken die als puntje bij paaltje komt toch vaak over hetzelfde gaan. Ook ik maak me er dagelijks schuldig aan tijdens het facetimen met familie. Dat is overigens wel een van de hoogtepunten van mijn dag. Vooral als het met de opa’s en oma’s is. Alhoewel de ‘face’ vaak op het filmen van hun onderkin neerkomt, is het toch spraakmakend hoe snel de ‘oudjes’ de technologie oppakken als het echt nodig is. De hoop is dat iedereen elkaar weer snel in werkelijkheid kan zien. Maar voor nu, is het niet anders.
Loet
Na nu een kleine zeven weekjes thuis te zitten moet ik eerlijk zeggen dat er achter de leuze “alles went” toch stiekem wel wat waarheid schuilt. Normaal zijn mijn weken gevuld met meerdere boekingen bij danscafés, twee dagen op het hockeyveld en schraap ik de resterende uren bij elkaar om nog wat voortgang in de studie af te dwingen. Nu zit ik, zoals het grootste deel van Nederland, thuis. Natuurlijk baal ik van het wegvallen van boekingen, de onzekerheid wanneer deze überhaupt weer zullen komen en dat ik hierdoor geen inkomen uit mijn onderneming meer heb. Toch is de overheid, enigszins tegen de logica van het ondernemersrisico in, met een steunpakket gekomen en zullen mijn vaste lasten deels tegemoet gekomen worden. Mede hierdoor zit ik gelukkig niet met al te veel stress op mijn kamer, integendeel, ik heb in tijden niet zo’n consistent slaapritme gehad!
Ook ben ik ongelofelijk blij met de hoeveelheid digitaal studiemateriaal die nu aangeboden wordt. Dit betekent dat ik kan studeren op dagdelen die mij uitkomen en ik mijn leven niet meer rond de studie hoef te plannen, maar andersom. Al moet ik wel zeggen dat ik voor het weggevallen sportaspect nog nergens een gaatje heb weten te vinden, gelukkig is er in ons studentenhuis geen weegschaal te bekennen.
Jan
Bij ons is het hele huis inmiddels alweer een aantal weken van thuis uit aan het werk. Gelukkig kan ik mij vrij goed afzonderen, waardoor de concentratie nog enigszins behouden kan blijven. Naast dat ik colleges van afstand volg, werk ik inmiddels alweer voor de zevende week van thuis uit voor mijn werkstudentschap bij Quantera. Gelukkig spreek ik mijn collega’s nog wel vaak via Teams. Onze hond Keira vindt het allemaal wel oké. Zij is nu geen moment meer alleen én ze maakt meer kilometers aan wandelingen dan ooit tevoren.
Hopelijk worden de maatregelen wel weer verspoeld en mogen wij weer de kroegen, kappers en vrienden gaan bezoeken. Dan moet het virus dit natuurlijk wel toelaten. De versoepelingen moeten namelijk geen beloning vormen voor ons voorbeeldige gedrag (Albert Bos!).
Yosje
Normaal gesproken voel ik mij gezegend dat ik in Noord-Brabant woon, maar sinds de Coronacrisis ligt dat toch gevoeliger. Wij zitten inmiddels 1,5 week langer in quarantaine dan heel Nederland. Het is ook vermakelijk om te zien dat cafés al vrij snel bierpakketten te koop hadden gezet, ook weer lekker typisch Brabants.
Ik ben één van de gelukkige mensen die van thuis uit kan werken. Drie dagen werkstudentschap en één dag werken voor de universiteit. Mijn dagen zitten dus redelijk vol. Daarnaast schrijf ik momenteel alleen mijn thesis en heb ik dus geen tentamens en dus ook geen stress omtrent de Spyware, die de universiteit probeert door de strotten van de studenten te douwen.
Hoewel ik in eerste instantie relatief goed met de quarantaine omging, ik ben namelijk een fervent gamer (ik heb een PS4, Nintendo Switch met ‘Animal Crossing’ en een gamingcomputer), begint het ook nu mijn neusgaten uit te komen. Ik breng deze periode niet door bij mijn ouders. Mijn moeder heeft een chronische ziekte en ik vind het te riskant om terug te gaan naar huis. Uit eenzaamheid in mijn studiootje aan de Universiteit heb ik daarom ook maar een hamster gekocht. Zijn naam is Napoleon, want hij heeft mijn hart veroverd. Daarnaast heb ik een rare tik ontwikkeld voor hele slechte grappen, mijn oprechte excuses.
Mijn filosofie voor deze periode is: ‘Roeien met de riemen die je hebt, op de wateren waar je op vaart.’ Deze periode biedt mogelijkheden, die ik voorheen niet had. Ik kan eindelijk één van de 20 kookboeken die ik heb open trekken. Eindelijk heb ik meer tijd voor yoga. Eindelijk heb ik een hamster kunnen kopen. Eindelijk heb ik een keer fatsoenlijk mijn kamer opgeruimd.
Mijn lieve mede-Smeetskringers, aan alles komt uiteindelijk een einde, dus ook aan Corona. Ik wens iedereen veel sterke met deze uitzonderlijke periode. Laten wij aan het einde van deze crisis allemaal op het woord ‘Anderhalvemetersamenleving’ stemmen als rotste woord van de eeuw.
