Ken je dat gevoel dat je naar de koelkast loopt en vergeet wat je wilde pakken? Of dat je met iets bezig bent, iemand je stoort en je daarna totaal niet meer weet waar je mee bezig was? Wat zal je jezelf knap lullig voelen als je dit overkomt. Je voelt je idioot, debiel en vraagt jezelf af wat je überhaupt op de universiteit doet.
Vergeten. Het overkomt ons allemaal. De een heeft zijn telefoon als een heilig vergeet-me-nietje, de ander heeft overal briefjes liggen en weer een ander (jawel ze bestaan nog!) een papieren agenda. Allemaal hulpmiddelen om ons toch aan belangrijke dingen te herinneren, die ons geheugen toch weer even waren ontglipt. Die afspraak bij de dokter, een lunch met Saskia, een glaasje wijn bij Django of de verjaardag van Wesley. Schijnbaar heeft ons geheugen het de hele dag druk om dingen te onthouden, dat we soms niet meer nadenken over de triviale dingen, zoals bepaalde afspraken.
Hoe komt dat toch? Is die lunch of verjaardag dan niet belangrijk voor je? Het antwoord zal veelal ontkennend zijn. Toch zal degene die vergeten wordt wel anders denken (#drama “Ik ben niet belangrijk genoeg!! Je hebt nooit aandacht voor me!!”).
Tot de conclusie mag ik nu komen dat iedereen wel eens iets vergeet, maar dat ons het kwalijk wordt genomen als we iets vergeten. In feite hebben we hier dus te maken met een kleine paradox. Hoe ga je hier nu mee om? Iemand of een afspraak met iemand vergeten is erg omdat je die persoon kwetst. Zorg daarom altijd dat je het goed maakt met deze persoon, zodat het nare gevoel wordt gecompenseerd. Mag je dan eigenlijk helemaal niks meer vergeten? Welnee. Vergeten is juist goed voor je! Je zou toch ook helemaal gek worden als je alle “borrelpraat” zou moeten onthouden. Het is dan ook maar goed dat iedereen daar ongeveer 95% van vergeet. Wees vooral daarom vrij om te spreken. Het enige wat mensen echt zullen onthouden is dat ze met je gesproken hebben en, indien het gezellig was, dat ze daar een positief gevoel bij hadden.
Vergeten is dus handig. Het zorgt ervoor dat je je minder druk hoeft te maken over wat je kunt, mag en gaat zeggen. Concluderend is vergeten menselijk en is het beter om daar de positieve kanten van te omarmen. Onthoud te vergeten: vergeet, geniet, leef.
