Ook al wil je er af en toe niet aan denken, voor iedere student komt dat moment waarop het einde van je studie langzaam in zicht komt en je na moet gaan denken over je masterscriptie. Voor mij lag dat moment alweer bijna een jaar geleden. Aan het begin van het collegejaar wordt er een college verzorgd over het schrijven van je masterthesis, waarin ook de projecten worden genoemd waaraan je deel kunt nemen. Eén daarvan is de EUCOTAX Wintercourse, het project waar ik aan deel heb genomen. In dit artikel zal ik jullie daar kort wat meer over vertellen.
Als je meedoet met de EUCOTAX Wintercourse ga je een week lang naar één van de dertien aangesloten landen van het netwerk om daar met ruim 75 studenten uit dertien verschillende landen een week lang een rechtsvergelijkend onderzoek te doen. Zo zijn wij dit jaar naar Barcelona geweest en is volgend jaar Wenen aan de beurt. In Nederland gaat daar nog een heel voorbereidingstraject aan vooraf, en je baseert je scriptie op jouw sub-onderwerp van de Wintercourse en verwerkt daar ook de rechtsvergelijking in. Aangezien de week in het buitenland hét hoogtepunt van het traject, zal ik daar wat dieper op ingaan.
Het zou voor allemaal moeten beginnen op donderdag 9 april, ware het niet dat de Fransen die dag staakten, waardoor ons vliegtuig geannuleerd werd. Hierdoor vertrokken we pas vrijdagochtend, maar dat mocht de pret niet drukken. We waren precies op tijd voor het openingscongres, en gingen daarna kort naar ons verblijf om vervolgens een Ierse pub in het centrum wat nader te bekijken. De volgende ochtend was het echter alweer vroeg dag en begonnen we aan de opzet voor onze paper. ’s Avonds ging ieder land met zijn eigen delegatie uit eten, dus de studenten samen met de hoogleraren. Dat de Nederlandse delegatie het goed met elkaar kon vinden, werd wel duidelijk toen bleek dat we de groep die zich had verzameld om op stap te gaan een uur hadden opgehouden. Zondagmiddag stond de ‘vrije’ middag op het programma, dus kregen we een rondleiding van de Spaanse studenten door de stad. Op maandag en dinsdag drong bij iedereen het besef door dat er nog veel moest gebeuren aan de paper in weinig tijd. Dit waren dan ook twee dagen waarop hard gewerkt werd en waarbij de dinsdagavond in het kader stond van het voorbereiden van de eindpresentatie van woensdag. Aangezien dit geen standaard presentatie mag zijn en alle 13 studenten even aan het woord moeten komen, was dit nog een hele klus. Onze slaap in de nacht van dinsdag op woensdag was dan ook geen lange. Woensdag was alweer de laatste dag van het programma en verzorgden alle zes de groepen een presentatie van maximaal 30 minuten, waarna de aanwezige hoogleraren en begeleiders vragen gingen stellen. Aan het einde van de dag was het tijd voor de officiële uitreiking van de certificaten en liep de week alweer langzaam ten einde. Die avond zijn we – zoals jullie waarschijnlijk al verwachten- nog een keer goed met de hele groep op stap geweest, om de volgende ochtend weer op het vliegtuig te stappen richting Nederland - dit keer zonder vertraging.
Het was een ontzettend intensieve week, maar het is een ervaring die ik niet had willen missen! Het is op zijn tijd hard werken, maar vooral een hele leuke tijd hebben met studenten uit dertien verschillende landen. Mocht je interesse hebben om volgend jaar deel te nemen, neem dan vooral een kijkje op de site van het FIT en aarzel niet om je in te schrijven!
