Enkele weken geleden stond ik op de trein te wachten. Je weet wel, zo'n moment waarop je je telefoon pakt en door Facebook heen gaat scrollen of gaat Whatsappen. Noodzaak van het tijdverdrijf.
Soms wordt zo'n moment verstoord doordat je iemand tegenkomt die je wel kent maar weinig gespreksstof mee hebt. Op dat moment kun je twee dingen doen: óf je onnozel gedragen en net doen of je degene niet gezien hebt óf gewoon gezellig hallo zeggen, het gesprek aan gaan en zien waar het schip strandt. Voor welke van de twee ik kies, ligt volledig aan het moment zelf. Optie twee is echter de route die ik enkele weken geleden bewandelde.
Ik raakte toen verwikkeld in een gesprek met een ex-medestudent fiscaal van een paar jaar jonger dan ik. Het in eerste instantie misschien ietwat ongemakkelijk gesprek maakte plaats voor een conversatie over de toekomst, ambities en bezigheden van nu. De ex-medestudent vertelde mij over zijn stage hier, werkstudentschap daar en het doel om toch wel binnen de geplande tijd af te studeren.
Het was wel duidelijk dat deze jongeman een bezig bijtje was. Goed voorbereid op de toekomst. Maar ook alléén bezig met de toekomst...
Ik dacht aan mezelf een paar jaar terug. Een naïef jongetje, wereldvreemd vanuit een Limburgs boerendorp naar de grote stad Tilburg. Toentertijd was ik ook overtuigd van de kracht van de toekomst. Toegewijd aan je studie, hoge cijfers halen en je Curriculum Vitae een beetje opleuken door wat ervaring op te doen bij een vereniging. Die zaken waren voor mij toen ook het belangrijkste. De rest van de toekomst zou wel vanzelf gaan.
Zo leek ook deze ex-medestudent in het leven te staan, vooral voorbereid op wat komen gaat. Ik had bijna medelijden met deze ex medestudent, omdat als ik mezelf nu vergelijk met het jongetje van een paar jaar geleden, mij daar steeds minder in terug herken.
Om het roer om te gooien, vertelde ik verhalen uit mijn studententijd. Over het eerste jaar actief zijn bij de Smeetskring, over de Actief Kader Weekenden, over mijn bestuursjaar en alle andere sociale contacten en sociale happenings, die ik dankzij mijn studententijd heb mogen meemaken.
Stiekem hoopte ik dat de betreffende ex-medestudent had weten te inspireren. Gelijkgestemden zoals mensen op je studie en de tijd die je samen door kan brengen maak je maar één keer mee. Haal daarom het meeste uit je studententijd. Zorg dat je mooie verhalen hebt en een sociaal netwerk waarin jij je fijn voelt. En dat curriculum? Dat wordt vanzelf ingevuld als je doet wat je leuk vindt.
